Maartje twijfelde of haar buikpijn wel echt was, toen haar diagnose in twijfel werd getrokken

En nu wordt het weer helemaal in twijfel getrokken. Ik weet ook niet meer wat ik nu moet geloven. En toen zei ze ook van: “ik was er niet bij. Ik weet niet of dat mondeling tegen jou gezegd is en dat is dan heel lastig.”

Interviewer: En twijfelde je daardoor ook aan jezelf, of?

Respondent: Ja. Ik zei ik zei ook tegen m´n moeder van: ik ga helemaal weer twijfelen over mijn eigen lichaam. Is mijn buikpijn wel reëel? Ben ik nou echt zo aan het twijfelen? Ben ik aan het overdrijven? Of noem maar op, dat een beetje. Het vertrouwen in je lichaam is een beetje weg.

Interviewer: En zijn er manieren om een soort van uit die twijfel te komen?

Respondent: Toch in jezelf denken van “nee, ik zit hier niet voor niks, ik heb er zelf last van”. En als het allemaal niet reëel was, dan zat je hier ook niet, dat probeer ik ook tegen mezelf te zeggen. Ik probeer wel heel goed naar mezelf te luisteren van oké, hoe heftig is het nu? Zoals nu ook met die operatie, waar ik dan over moet besluiten van, is het heftig genoeg om dat wel te doen. Maar het blijft een lastig dingetje eigenlijk.