Yvonne vindt het lastig dat ze veel minder kan afspreken met vriendinnen

Interviewer: Oké. Ehm en hoe werd uw dagelijks leven door deze klachten beïnvloed? Ook in die periode zeg maar.

Yvonne: Ja enorm, want ja m’n werk kon ik kon ik gewoon niet uitvoeren, niet op de manier zoals ik zoals ik dat deed. Het sociale stuk, lezen kon ik niet meer, dat is iets wat ik gewoon graag doe, dat lukte me gewoon niet, afspreken met vriendinnen, verjaardagen dan was het wel in een lockdowns, af en toe in een lockdown, maar ook toen we geen lockdown hadden ben ik vaker niet naar verjaardagen gegaan, dat lukte me gewoon niet. Ik sprak m’n vrienden minder dat, ik voelde me alleen. Ik voelde me echt eenzaam, alleen en ook binnen m’n gezin. Doordeweeks had ik m’n eigen schemaatje maar op momenten in het weekend voelde ik me eigenlijk een beetje ja, ik had mijn schema, ik kon niet met de rest meedoen maar ook m’n dochters helpen met bijvoorbeeld met rekenen, ik kon geen rekensommetje maken, want ik had meteen hoofdpijn, dus ja ik voelde me tekortschieten ik probeerde dat ook wel uit te leggen aan m’n dochters maar dat is gewoon lastig bij …