Mike vertelt over hoe hij hulpmiddelen nodig heeft en geld opzij wil zetten voor zijn kinderen

Interviewer: Wat betekent het voor uw financiën?

Mike: Veel.

Heel veel. Ik heb nu nog het geluk gehad dat ja, dat klinkt heel gek maar ik had heel veel vakantie-uren nog staan ja, die kon ik door mijn ziekte niet opnemen, dus die heb ik laten uitbetalen en vanaf het tweede jaar. Dus eigenlijk het afgelopen jaar heb ik elke maand zoveel uur laten uitbetalen. Ja en nu komt de WIA om de hoek kijken en die aanvragen die zijn weg … In principe zou ik voor de 23ste maart zou ik bericht krijgen over hoe en wat ja en dan ga je erop uit en op achteruit. Ja en er zitten consequenties aan, dat is heel simpel. En we hebben nu twee auto’s en je weet gewoon de auto gaat gewoon … Eén auto moet weg. En zo moet je gaan kijken hoe en wat, het scheelt wel. Ik heb via het ZWIC, ik weet niet, heb je daarvan gehoord? Dat is een organisatie ik meen opgesteld door zorgprofessionals, met name artsen en dergelijke, die dus voor medewerkers in de zorg, die bewezen COVID hebben gehad en op de IC hebben gelegen, daar kon je dus een schenking van krijgen. Ja en ik voldeed aan al die eisen en mijn vrouw heeft dat destijds voor mij ingediend toen ik op de reguliere IC lag nog. En ja, daar heb ik dus wel financiële ondersteuning van. Maar dat weegt niet af wat je dus dadelijk … Ik ben ik word nu 48 volgende maand, dat zou eigenlijk betekenen dat ik nog 19 jaar zou moeten werken. Ja ja, dat kun je met dat bedrag niet compenseren wat je tekortkomt. Dus we zullen andere oplossingen moeten gaan zoeken.

En het scheelt dat dit huis redelijk laag in hypotheek zit, dus dat scheelt enorm. Nou ja goed, je hebt twee schoolgaande kinderen. Die gaan dadelijk studeren. Ja, van dat geld wat ik dan gekregen heb zeg maar, heb ik een deel voor ja, voor de studie ja, apart gezet. En ik vind dat zelfs nog belangrijker dan dat ik het voor mezelf zou gebruiken. Ik denk voor mezelf heb ik deze stoel aangeschaft. Ik heb een Scootmobiel aangeschaft en een elektrische fiets. Nou, dat zijn de hulpmiddelen die ik eigenlijk nodig heb. Ja en de rest heb ik aan de kant gezet voor ja, voor de jongens dat ze dadelijk toch wel enigszins wat kunnen studeren. Dat ze daar niet zo’n gigantische schuld hebben, dat hun dadelijk niet verder kunnen.