Jelle

Vanaf zijn puberteit is Jelle bekend met drugsgebruik. Op zijn 18e wordt Jelle door zijn moeder en haar vriend verzocht het huis te verlaten. Hij gaat wonen in een stad in Nederland waar hij in kan trekken bij zijn biologische vader. Jelle gebruikt al softdrugs maar raakt nu ook in aanraking met harddrugs.  In deze tijd studeerde en werkte hij ook maar merkt hij dat dat eigenlijk steeds moeizamer en slechter gaat. Hij verhuist naar een groot studentenhuis en komt daar opnieuw in aanraking met drugs.  

Alles werd op dat moment te veel. ‘ik kon me ook niet echt goed verbinden aan die mensen daar, behalve aan de verkeerde types, zeg maar, en er werd dus steeds meer drugs gebruikt, terwijl ik eigenlijk, ja, gewoon naar school hoorde te gaan.’ 

Het is 2002 en Jelle merkt dat hij steeds verder ontregeld. Hij is angstig en steeds gespannener. 's Avonds in bed krijgt hij enge gedachten en hoort hij stemmen waardoor hij ook steeds slechter slaapt. De psycholoog die hij destijds bezoekt zegt hem dat hij waarschijnlijk angstig is door het drugsgebruik. Hier is het toen bij gebleven. De stress en geldzorgen blijven toenemen tot de bom knapt. ‘En toen heb ik een fluitketel uit het raam gegooid in het studentenhuis en lopen schreeuwen als een volslagen gek in feite, en toen hebben mijn huisgenoten die hebben mij getackeld toen ben ik op mijn kin gevallen, daar zie je hier nog een litteken van. Ze hebben de politie gebeld en die zijn me op komen halen’. Verder dan de ophoud cel kwam het toen niet.  

Door de vernieling kon Jelle niet langer in het studentenhuis wonen en belandde hij op straat. In de daklozenopvang waar hij terecht kon wilde hij niet blijven door de prikkels. Hier werd hij nog meer paranoïde. Na op straat zijn moeder en stiefvader te hebben gebeld is hij opgepakt door de politie die hem doelloos over straat zagen dwalen. Na nog een nacht in de ophoud cel te hebben geslapen is hij naar een instelling gebracht waar ze hem doorverwezen naar een psychiatrisch ziekenhuis.  

Na hier een paar dagen te hebben doorgebracht wilde hij gaan, maar dat was niet mogelijk door de IBS die aangevraagd was. De medicijnen die hij kreeg hadden nare bijwerkingen maar waren volgens de medici wel nodig omdat hij wartaal uitsloeg. Ook had hij veel moeite met de opname, hij was immers niet gek. Na deze acute opname kwam Jelle in de re-socialisering terecht wat niet goed aansloeg. Hij wilde gewoon naar huis om zijn studie af te maken.  

Eenmaal uitbehandeld kon Jelle terecht in een huis dat zijn ouders voor hem hadden geregeld. Hier had hij onderdak, maar geen baan, geen studie en geen behandeling. Langzaam kwamen de drugs ook weer in beeld en omringde hij zich met foute vrienden van vroeger. De schulden namen toe waardoor Jelle uit huis gezet moest worden. Na bij verschillende vrienden verbleven te hebben kwam Jelle opnieuw bij een instelling terecht. Hier bleef hij zich omringen met verkeerde types en na een aantal keer overgeplaatst te zijn is hij ontslagen.  

Na maanden gekraakt te hebben waren de antipsychotica medicijnen die Jelle had op en is hij naar de huisarts gegaan voor kalmeringsmiddelen. Langzaam begon de antipsychotica uit te werken en merkte hij dat hij steeds verder ontregelde. In 2006 leeft Jelle weer op straat en is hij volledig ontregeld. Hij heeft het koud en hoort een stem zeggen dat hij een vuurtje moet maken. Dit loopt flink uit de hand en de politie pakt hem op waarna hij in de cel belandt. Na overgeplaatst te zijn naar verschillende forensische instituten wordt hier de diagnose paranoïde schizofrenie vastgesteld.  

In de jaren erna heeft Jelle nog veel moeite met zijn verslaving maar leert hij in de verslavingszorg goed omgaan met deze obstakels. In 2019 stopte Jelle volledig met drugs en sinds 2021 is hij ook gestopt met het drinken van alcohol. Tegenwoordig heeft Jelle een eigen bedrijf waarin hij in opdracht websites bouwt. Ook heeft hij een boek geschreven over zijn ervaringen waarmee hij zijn ervaringen deelt om dubbel diagnoses zoals zijn schizofrenie gecombineerd met verslaving beter zichtbaar te maken in de GGZ. ‘Ik moest het gewoon vertellen, ik moest mijn verhaal kwijt, ik moest mensen duidelijk maken van; Joh die gekte, die ik had. 'Die ben ik niet.’   

Jelle woont in een rijtjeshuis en heeft een vriendin waar hij veel steun uit haalt. In zijn vrije tijd wandelt Jelle graag ongeacht de regen. Bewegen is belangrijk voor Jelle. In de toekomst hoopt hij genoeg te kunnen verdienen zodat hij niet langer afhankelijk is van een uitkering. Dit is een doel waar hij stapje voor stapje naar toe bouwt.