Anne (B) had geen besef van tijd tijdens de bevalling

I: Nee. Want dat noemde je ook aan het begin, hè? Dat je ook dat tijdsbesef, dat dat eigenlijk een beetje weg was.

Helemaal. Ja, dat was helemaal weg. Om half elf braken mijn vliezen, om half vijf waren we in het ziekenhuis. Nou ja, die nacht is voorbijgevlogen, terwijl wachten normaal best lang duurt. Maar dit ging zo snel, voor je gevoel.

I: En was je op dat moment bewust van dat die tijd…Dat je geen besef had van tijd?

Nee, nee. Nee, eigenlijk niet. Eigenlijk besef je pas daarna van, oh. Want kijk, het is relatief nog kort, hè? Want hè, het kan wel 24 uur duren. Dus het is relatief natuurlijk nog kort. Maar van half elf tot zeven zijn best veel uren. En die uren zijn gewoon in één keer weg, ook voor mijn partner hoor. Terwijl ik weleens aan haar vraag van, hoe heb jij dat dan ervaren? Want ik zat in die bubbel, maar jij zat hier wel gewoon te wachten. Maar ze zei: ja, voor mij ging het net zo snel eigenlijk. Want dat zei ze ook: je bent daar zo mee bezig. Dus dat, dat vliegt gewoon.