Christa had verwacht dat er meer aandacht zou zijn voor wat er voor haar als persoon bij de zwangerschap kwam kijken

maar ik had wat meer begeleiding daarin verwacht. Ik had gewoon ehm… ik had op dat moment gewoon iemand nodig die mij begreep en die mij ook gewoon vertelde dat dat, ja, dat dat ook kon. Dat dat helemaal niet zo raar was. Want ik voelde me echt raar. Ik dacht, ik spoor van geen kanten. Dat… Ik krijg een kind, dus wees, wees blij. Ja, en nu natuurlijk, ik ben nu een halfjaar verder, ik zou hem voor geen miljoen, geen miljard willen missen. Ik zou hem voor niks in willen ruilen. Het is zo’n lekker, zo’n lekker ventje is het. Maar ik had daar echt wat meer eh bij, hulp bij kunnen gebruiken.

                I: En dan voornamelijk van de verloskundigen bedoel je dan? Of ook van mensen in je omgeving?

Ik had iemand nodig die wist waar ik heen kon gaan met dat. Dat had ik niet. Iemand die, die signalen weet op te pakken, dat het niet zo goed gaat en die weet wat je daarmee kan. Dát had ik nodig. En dat was er niet. Dus eh, nee, dat vond ik echt wel een… Achteraf had ik gewoon niet het idee dat, dat ze daar helemaal niet mee bezig zijn. Dus ze werken echt naar je bevalling toe en dat, dat is het. En alles wat voor een vrouw individueel bij komt kijken, zijn ze eigenlijk helemaal niet zo mee bezig. Dus misschien waren mij verwachtingen te hoog. Mijn hoop te hoog. Maar ik weet nu achteraf dat zou… al, al zouden ze maar iets in die richting doen dat ze ehm, weten waar je heen kan gaan als vrouw zijnde, als je je niet zo fantastisch voelt. En dat ze je daar informatie over geven. Dat had mij, als ik dat had gehad, had me dat heel erg geholpen ja.