Joke vindt dementie een vreselijk woord door de herinnering aan vroeger

U wilt het woord dementie [-]

Oh nee, dat wil ik niet horen.

Nee. Kunt u ook uitleggen waarom niet?

Dat vind ik een heel vreselijk woord en daar schaam ik me voor. Ja, dat klinkt misschien raar, maar ik ben het wel. Maar ik wil het niet, ik wil het niet zijn voor mezelf.

En komt dat door vroeger?

Ja, ik denk het van wel. Dat ik het van m'n moeder en m'n grootmoeder meegemaakt heb. Dat zeg ik wel eens, nou ik hoop niet dat ik zo word hoor. [lacht] Maar ja, als je vijf-, zesentachtig bent, dan heb je niet meer te [-], niks. Hè? En dat zit in je. Want we hebben in [plaats] gewoond, met heel veel plezier. En dan kwamen m'n vader en moeder wel. M'n vader die is ook heel goed bij geweest en dan dacht ze iedere keer dat het zondag was. We moeten naar de kerk. Ik zeg, het is geen zondag vandaag, het is maandag. Oh. En dan begon ze weer, hè? En dat irriteerde. Ik denk, mens hou toch op te zeuren, dat weet je toch wel. Maar dat wist ze niet. [lacht] En nou ben ik zelf ook zo.