Ida durfde de deur niet meer uit, maar raakte gewend aan de ziekte en pakte een nieuwe hobby op

Toen zei u, ik moest er in het begin heel erg aan wennen.

Ja, natuurlijk. Ja.

Kunt u eens uitleggen hoe dat ging?

Ja, hoe gaat dat. Je durft nergens meer naartoe te gaan. Ja, dat slaat zich niet op dan op dat moment en dan denk ik, oh, ik blijf maar liever thuis, anderen hebben er last van bij wijze van spreken. Dus dan op een gegeven moment dan, toen had ik dat nog niet zo erg, hoor. Dus dat is wel licht eigenlijk. Maar op een gegeven moment dan moet je zeggen van, ik lig de hele dag op de bank, wat moet ik hiermee? Ik denk van dat, dat ziet er ook niet goed uit. En toen ben ik bij die Jeu de Boules terecht gekomen en heb ik ook dat aan- , een beetje aangegeven, ik ben soms wel even de weg kwijt. Oh, dat is helemaal niet erg. Weet je wel, echt zo van [-].