De heer Slofstra heeft moeite met grote groepen

[euh] mensen ontmoeten in verteerbare hapjes. Dus ik hoef geen grote groepen mensen van mij, ik kan uitstekend in het huisje zo, zo in het bos me redden en me gelukkig voelen. Maar ik moet bepaalde dingen niet meer hebben. Rode markt, vroeger was het hier feest, dan kwamen al mijn vrienden, broers enzovoort kwamen hier snert eten, nee, snijbonen eten. Dat deden wij vroeger op de boerderij ook al en dat, gaat gewoon door. Maar, nou wordt die groep, die komt, steeds dichter en groter. En dan wordt er onder elkaar geroepen 'gefeest' tussen haakjes, maar ik kom een klein beetje aan de kant te staan. Want ik versta ze niet en en ik heb daar zowel mijn regeltjes, dan kan ik het redden. Vier mensen red ik nog net. Vijf mensen, ga maar vissen. Zo, en en ja ik kan dat niet altijd tegen mensen zeggen, moet je luisteren je schreeuwt zo, je bent zo dominant bezig om om hier... Ik volg jouw verhalen niet. Bijna iedereen pikt dat op, maar is dat na een half uur ook weer vergeten natuurlijk. En ik kan niet voortdurend staan te preken van, jongens houdt ook eens iemand aan, rekening met iemand die wel problemen heeft met het luisteren. Nou, dat is ongeveer de manier, een beetje agressief, assertief. Houdt een beetje met mij rekening.