Praten Over Gezondheid
De heer Slofstra
- Geslacht:
- Man
- Leeftijd:
- 68 jaar
- Diagnose:
- Ziekte van Alzheimer
- Datum interview:
- donderdag, 8 september, 2011
Achtergrond:
De heer Slofstra is een gepensioneerde leraar. Hij heeft drie kinderen uit zijn eerste huwelijk en is sinds elf jaar getrouwd met zijn huidige echtgenote. Zijn tijd besteedt hij aan tuinieren, knutselen in huis, fietsen, wandelen en het shantykoor. Daarnaast onderneemt hij graag sociale bezigheden met familie en vrienden.
Korte samenvatting:
In 2008 is de ziekte van Alzheimer gediagnosticeerd. Tijdens het interview vertelt de heer Slofstra hoe deze ziekte zijn leven beïnvloed (heeft). Over de eenzame strijd die hij aangaat om enerzijds Alzheimer te verslaan en er anderzijds mee te leren leven. Naast zijn zoektocht naar feiten en nieuwe onderzoeksbevindingen, probeert hij zijn leven zin te geven door het uitvoeren van huishoudelijke klussen, omgang met familie en vrienden en zich bezig te houden met zijn passie voor de natuur.
Meer
De heer Slofstra is een gepensioneerde man (of leraar) van 69 jaar. Hij heeft altijd een actief leven geleid. Naast zijn gezin met drie kinderen, beoefende hij meerdere sporten, was hij veel in de tuin aan het werk en was hij actief op politiek en sociaal vlak. Na de scheiding van zijn eerste vrouw is hij in 2000 getrouwd met zijn huidige echtgenote. Samen delen ze een grote passie voor de natuur.
In 2008 is bij hem de diagnose Alzheimer gesteld. Dit betekende het leren leven met een onomkeerbare strijd. Hij ziet het leven met Alzheimer als een eenzame strijd. Enerzijds probeert hij Alzheimer te verslaan en anderzijds probeert hij er mee te leren leven. De verdieping in de materie over de ziekte geeft hem houvast en hoop. Omdat hij zich niet alleen maar bezig wil houden met de ziekte, maar ook wil blijven "leven", onderneemt hij veel sociale activiteiten. Het contact met zijn kinderen, kleinkinderen, vrienden en het shantykoor spelen daarin een belangrijk rol. Zijn echtgenote is zijn grote steun in zijn strijd tegen Alzheimer.
De heer Slofstra ondervindt moeilijkheden door zijn ziekte. Het proces naar de dood roept angst op en hij mist regelmatig begrip voor zijn ziekte. Zo hoort hij vaak uit zijn omgeving dat men vindt dat het goed met hem gaat, terwijl hij dat zelf heel anders ervaart. Deze ziekte gaat volgens hem één kant op, en het proces er naartoe is onbekend. Dat is beangstigend. Om daar grip op te krijgen leest hij zoveel mogelijk over het proces waardoor de ziekte zich kenmerkt en heeft hij een euthanasieverklaring opgesteld. Hij ervaart het zich bewegen in grote groepen als lastig, het is vaak te druk en te lawaaierig. Dat aangeven of hulp vragen van anderen is belangrijk. Hulp vragen is volgens hem ook belangrijk om je eigen zelfstandigheid te behouden, maar dat is niet altijd gemakkelijk. In het omgaan met de moeilijkheden van de ziekte ervaart hij de begeleiding van de casemanager als ondersteunend.
De heer Slofstra is een man met veel realiteitszin. En hoewel hij soms zwaarmoedig is, vindt hij het belangrijk om plezier te houden in het leven en niet alleen maar te focussen op de ziekte.