Alies
- Geslacht:
- Vrouw
- Leeftijd:
- 47 jaar
- Mantelzorger van:
- Ouder
- Diagnose:
- Ziekte van Alzheimer
- Datum interview:
- donderdag, 16 februari, 2012
Achtergrond:
Alies is 47, getrouwd en heeft 4 kinderen tussen de 12 en 21 jaar. Ze werkt als verpleegkundige op de kinderafdeling van een ziekenhuis. Van 2007 tot 2010 heeft ze voor haar moeder gezorgd, die de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van dementie had.
Korte samenvatting:
Na het overlijden van haar vader in februari 2007 merkte Alies dat het niet goed ging met haar moeder. Ze kreeg waanbeelden. In 2007 werd de ziekte van Alzheimer vastgesteld en in 2010 is ze in een zorgcentrum overleden. Tijdens het ziekteproces van haar moeder is Alies continu bezig geweest om een plek te zoeken waar haar moeder zich op haar plek voelde. Nu denkt Alies nog regelmatig na over hoe het allemaal verlopen is.
Meer
Toen de vader van Alies terminaal ziek was, merkte Alies dat het niet goed ging met haar moeder. Ze kreeg waanbeelden, waarbij haar moeder het idee had dat er mensen bij haar in huis waren. Daarvoor merkte Alies wel dat haar moeder ouder werd, maar ze had niet in de gaten hoe ernstig de situatie werkelijk was. Alies ging met haar moeder naar de huisarts en de geriater. Die stelde in 2007 de diagnose de ziekte van Alzheimer. Daarnaast had haar moeder leukemie. Eerst werd de thuiszorg ingeschakeld, die enkele malen per dag langskwam om te kijken hoe het met haar ging. In de zomer van 2008 is ze verhuisd naar een appartement in een zorgcentrum. Tot haar overlijden in 2010 heeft ze daar gewoond.
Naast de zorg voor haar moeder, die ze deelde met haar broer en zus, was Alies ook druk met haar gezin en haar werk. Ze had het gevoel dat ze er niks meer bij kon hebben en voelde zich moe. Voor Alies gaven de zorgen om haar moeder en het continue nadenken over 'hoe het verder moest' en 'hoe de zorg zodanig geregeld kon worden dat haar moeder zich op haar plek voelde' de grootste druk. Alies heeft het gemist, dat er niet een professional was die haar bij de hand te nam en aan kon geven wat er allemaal mogelijk was. Ze heeft het allemaal zelf moeten uitzoeken. Ook de informatie op internet vond ze teleurstellend. Alies had het gevoel dat ze steeds een stap te laat waren. Ze bleef continu zoeken naar een plek waar de zorg voor haar moeder beter geregeld kon worden. Toen haar moeder rustiger werd en zich in het zorgcentrum op haar plek voelde, kreeg Alies meer vrede met de situatie. Nu denkt Alies nog regelmatig na over hoe het allemaal verlopen is.
Alies heeft het er moeilijk mee dat haar vader haar nooit verteld heeft dat het niet goed ging met zijn vrouw, haar moeder. Hij moet gezien hebben dat het niet goed ging. En ze verwondert zich erover dat haar vader nooit eens zijn zorgen heeft geuit.
Terugkijkend vindt Alies dementie een mensonterende ziekte, omdat je zo aftakelt. Je wil nog van alles, maar de geest gaat niet mee. Ze heeft gemerkt dat er veel eenzaamheid is. Je kan nog zo veel mensen om je heen hebben, maar het overkomt jou. Die eenzaamheid onder ouderen vindt Alies vreselijk.