Alies heeft lang gezocht naar een nog betere plek voor haar moeder

Maar de sfeer was daar wel goed, het was echt een huiskamer en ja, een lekkere sfeer was daar, mooi licht en ja. Dus wat dat betreft. En ik merkte wel dat zij zich daar gelijk goed voelde. Dus dat voel je wel als iemand, alleen ja wel in de zin van 'nou ik ga voor deze mensen zorgen hè'. Zo, nou ja, dat was prima. Op zich maakt het niet zo veel uit hoe iemand dat dan ziet, dat is daar ook heel goed opgepikt. Dus wat dat betreft, nou ja, en toen. Dan is het voor jezelf ook makkelijker, als je denkt van, iemand heeft in elk geval een heel gedeelte van de dag een besteding waar die zich prettig bij voelt. Dan is dat voor ons ook makkelijker. Maar ik heb later nog wel eens, bijvoorbeeld hier heb je dan bij, volgens mij is het in [plaats], heb je dan [zorggroep], of zo heet het. Nou dat is een boerderij, dat is een vrouw die heeft dat opgezet, die was zelf, werkte zelf in de zorg. Die heeft dat opgezet en dan hebben ze dat helemaal verbouwd. Ze wonen daar zelf ook bij. En dat is voor, ja, een kleine groep dementerende ouderen. Die wonen daar dan, appartementjes, nou ja, ook prachtig natuurlijk buiten.

Ja, het is een boerderij, dus je hebt een erf met paadjes die mooi zijn, waar ze kunnen lopen en beesten. Het is gewoon wat, ook op dat gebied hebben mensen daar volgens mij gewoon wat meer te doen. Want als je zelf, dat vond ik ook wel een punt, als iemand dus dement wordt, lezen lukt niet meer, nou ja, van alles lukt niet meer aan bezigheden. Dus, het is ook maar een beetje vervelend, wat moet ik. Ja, dit kan ik niet meer, dat kan ik niet meer. En dan denk ik van als je dan zo, nou, dan kun je de kippetjes wat graan gaan brengen, of , nou even schoffelen. Het lukt misschien niet, maar je doet het toch eventjes. Dus, maar ja, toen, dat was in een periode dat zij zelf al slechter werd. Toen ben ik daar wel wezen kijken, maar zo'n woonsituatie daar is gewoon een enorme wachtlijst voor. Dat is gewoon al niet meer aan de orde geweest en op een gegeven moment denk je ook van: is dat nog wel verstandig om nog weer te gaan verkassen. Iedereen kent haar daar en het gaat op zich goed. Dus, nou ja, toen is dat zo gebleven. Maar ja, je bent wel steeds aan het zoeken van, nou ja. Waar is het nog beter?

Ja. En dat heb je eigenlijk gedaan tot aan haar overlijden? Om te kijken van waar zou ze nog [-]

Nou ja, dat was dan wel het laatste, maar dat was toch wel. Nou ja, ik denk dat, dat was wel de winter voor – ze is in 2007 overleden – ik denk in de winter daarvoor. Of 2010 is ze overleden, en die winter daarvoor heb ik daar nog, ben ik daar nog wezen kijken ja. Ja.

Dus altijd maar bezig geweest om te kijken van waar zou ze nog beter op haar plek zijn?

Ja, en ook wel een beetje in, dat het ook een beetje bij ons in de buurt zou, hè, een goeie plek in de buurt, zodat je ze gewoon wat makkelijker ophaalt. Dit was toch, nou ja, het is zeg maar, veer-, vijftig minuten, drie kwartier. Nou drie kwartier heen, drie kwartier terug. Als je ze dan ophaalt en nog een keer drie kwartier heen en drie kwartier terug. Ja, dat doe je niet elke week. Terwijl als ze in de buurt woonde, dan denk je, dan kan ik ze elke week wel ophalen en dan is ze hier een dag of, ja. Dat is, ik denk dat dat, maar ja. Op zich is het uiteindelijk toen zij zelf wat rustiger werd, en ja, toen zij ook op haar plek was daar, op [zorggroep]. Nou ja, toen was het, toen had ik op zich wat meer vrede mee hoor.

En hoe merkte je dat zij op haar plek was daar?

Nou dat ze zelf gewoon rustiger was, hè. Ja. [-] Ja, dat ze niet meer die waanbeelden had. Niet meer dat lopen, steeds overal naar toe lopen.