Abel vindt de confrontatie met zijn vrouwelijke lichaam mentaal zwaar

Ik heb van kinds af aan het gevoel dat ik anders was. En toen ik een jaar of dertien was, wist ik voor mezelf dat ik trans ben. Dus eigenlijk gewoon een man. En als je dan veertien bent en je zit er heel erg mee, en ik kom niet uit een milieu waar ik dat kon uiten. Dus in je hoofd zit je ermee, dus je eigen persoonlijke strijd. En dat zoiets wat gezien wordt als iets heel vrouwelijks, dan ook bij jouw lichaam hoort, terwijl dat niet voelt als jouw lichaam of het goede lichaam. Dat maakte dat het eigenlijk mentaal ontzettend zwaar was om daarmee geconfronteerd te blijven worden. Dus iedere keer weer: o ja, ik heb een baarmoeder die dit met me doet.