Samira mag zelf haar grenzen aangeven op haar werk

Interviewer: "In hoeverre krijg je nog steun van leidinggevende en collega’s?"

"Ja, ik ben natuurlijk nog elke week op het werk. Nou, nu net drie weken niet geweest, omdat ik het te ingewikkeld vond. Ik zat er niet goed in zelf. Dacht ik: oh het kost me gewoon te veel energie, maar ook d’r was weer zo’n hevige corona uitbraak, dat ik dacht ja, dan ga ik daarheen fietsen, dan ga ik daar in een prikkelarme ruimte zitten,  ik vind het wel even goed. Maar goed, ik heb het nu wel weer opgepakt en dan is het toch ook wel lekker om daar gewoon weer effe je ouwe collegaatjes te zien en een bakje koffie te drinken en een beetje rond te lopen daar. En dan is dat ook helemaal prima, dus nee er komen elke keer nog kaartjes en bloemen en chocoladeharten en weet ik het wat allemaal voorbij. Nee, dus daar heb ik echt geluk mee gehad, met m’n werkgever en m’n collega’s. En met een leidinggevende of casemanager of teamcoach die ik elke twee weken spreek en ook echt wel rekening houdt. Ja, ik mag zelf m’n grenzen aangeven, nou is dat natuurlijk een mooie opdracht, maar zij gaan er in ieder geval niet overheen, laat ik het zo stellen."