Probeer als hulpverlener echt contact te maken van mens tot mens en niet vanuit een boek naar iemand te kijken, vindt Karin

Ja dat was echt een hele fijne plek. Ik kreeg daar een psychiatrisch verpleegkundige die zei altijd van ik heb 25 jaar ervaring met psychose, maar jij weet me nog steeds te verrassen PY05. En ik schreef dat ook altijd mee aan andere hulpverleners he van sta zo in elke nieuwe patiënt die je ziet van he neem al je ervaring mee he van je opleiding, van de dingen die je heb meegemaakt van he neem al je ervaring mee, maar laat je door elke patiënt weer verrassen he. Laat je altijd kijk er met een open blik naar, denk niet van o dat is de zoveelste patiënt die het zo en zo en zo doet of dat is zo he, maar zie mensen als mens en in het Samen Sterk van het stigmalogo zit dat ook heel mooi, daar staat op de achtergrond zie mij. Ja dat is eigenlijk waar het om gaat he gezien worden en elkaar zien als mens in plaats van als patiënt met een probleem dat gefikst moet worden.

Ja, ik weet, ik denk dat dat hulpverleners niet zo heel veel gaan doen. Ja, weet je, ik denk, er zijn heel veel, hele goeie hulpverleners, dus ik zou meer, zeg maar aan een advies willen doen aan mensen met een met een psychische gevoeligheid van Goh, als je genoeg basis voor jezelf hebt, als je er goed over kan praten, als je het grotendeels een beetje verwerkt hebt, maar je wordt af en toe nog getriggerd hè in in in bepaalde gevoelens, ga dan naar een therapeut of of of hè, dat hoeft niet perse een GGZ therapeut te zijn of of weet ik van wat of of misschien zoek je het in het alternatief is ook helemaal oké, maar die die niet alleen maar voeling heeft met de psyche, maar ook echt met het lichaam. Je lichaam is gewoon één geheel. Dit is één geheel en dat werkt samen. Dus focus daarop. Dus lichaamsgerichte therapie heeft mij echt ook veel geholpen. Ik heb toevallig ook bij een ergotherapeute gelopen bij haar leerde ik voor het eerst, als ik een paniekaanval had, dat ik niet in een hoekje moest gaan zitten, dit doen, maar dat ik juist moet bewegen, want ik heb net er veel cortisol en adrenaline in mijn lijf. Dat moet eruit. Dus ik moet gaan bewegen. Dus ja, als ik wel, ik heb nog wel eens een paniekaanval dan ga ik gewoon het ijsberen door de kamer heen, weet je wel en dat soort dingen dus echt met je lichaam bezig zijn. En ja, ik denk ook wel echt een therapeut of andere professional die van mensen tot mensen echt contact met je kan maken, echt warm en is, weet je wel, en die niet vanuit een boek naar jou kijkt,

Ja, weg met die competenties.

Ja, weet je, het hoeft al wel niet zo moeilijk te zijn. Ja, en dat is denk ik wat ik ook wel zelf in die opleiding haptonomie heb geleerd. Want je als je zelf present aanwezig bent in het contact met de ander en de ander kan gewoon helemaal zichzelf zijn, dan ontstaat er zo'n zo mooi wederkerig contactmoment ja, wat gewoon per definitie al heel warm is en die zei: ik ben wel fan van haptonomie, ja.