Karin heeft enorm veel steun gehad aan haar moeder

Ik denk dat toen ik het gevoel kreeg wat me was overkomen, toen ik het besef kreeg van ooh dit is allemaal heel erg en heel heftig geweest. Ik denk dat ik dat in alle rust gewoon mijn eigen plekkie wilden verwerken en daarom weet jij, in die crisisopname moest je gewoon dingen, hè. We waren bepaalde therapie, therapievormen en ik had het nodig om echt even helemaal tot rust te komen. Even helemaal niet, niet in die setting denk ik achteraf denk ik wel eens goed. Misschien had ik een langere opname moeten doen, want er kwam ook weer terug in een situatie, in een thuissituatie waar ik me niet altijd veilig voelde. Dus dat was heel lastig, wat je wel en waar ik dus wel heel veel aan mijn moeder heb gehad. Ik weet nog heel goed dat ik op een gegeven moment dat mijn moeder naast me op bed lag en dat ik zei: mama, ik heb het gevoel dat er iemand in mij zit die er niet uit wil. Ik had gewoon het gevoel ik ben gewoon bezeten, of zo weet je wel, en dat mijn moeder daar gewoon in alle rust ook gewoon met mij over kon praten en zo, dat was echt heel fijn. Ja, dus met mijn moeder heb ik me, die, die heeft me daar wel echt doorheen gesleept. Ja, ja.