Fred vertelt dat zijn hobby’s sterk samenhangen met zijn mentale toestand

Ja, ja. Ik heb natuurlijk in die periode verschillende fasen gehad. Als je manisch bent, dan is alles geweldig leuk en dan heb je overal zin in. En als je depressief bent, dan lig je gewoon, ik heb ook een paar jaar, misschien een jaar of anderhalf, dat ik niet vooruit te branden was. Maar in grote lijnen had ik wel gewoon een dagindeling, omdat ik al vrij snel in contact kwam met een dagactiviteitencentrum van [...] Dus ik heb in die periode ook wel het één en ander gedaan aan vrijwilligerswerk. En ik heb ook wel, ik had natuurlijk ook wel hobby's, die heb ik nog steeds, maar die had ik toen ook al. Het maken van muziek, het schrijven van, dingen opschrijven, dat begon eigenlijk last later. En ja, ook wel erop uit trekken, met de fiets, of wandelen.

 Ja, nou, eind jaren 80, begin jaren 90, voor de psychose, ging ik al vrij vroeg backpacken, met een vriend van me gingen we naar Scandinavië of naar Frankrijk, of naar Engeland, of Duitsland. Met mountainbikes vaak ook, in Nederland, of naar Frankrijk toe, de Belgische Ardennen. En dat pakte ik ook wel weer een beetje op in de jaren 90, maar niet zo uitgebreid. Want wat ik wel achteraf zag wel, was, ik hing heel erg aan m'n ouders en ik zocht de bescherming op en de veiligheid van thuis, maar ik deed wel dingetjes. Dus ik ging wel fietstochtjes doen, ik had ook wel wat vrienden binnen de psychiatrie, die zocht ik dan op. Ik had hobby's die ik had, muziek luisteren, muziek beoefenen, lezen, maar dan wel uitkijken wat je leest, want omdat ik dan weer psychotisch zou kunnen worden. En natuurlijk ook films kijken, familie en vrienden dus opzoeken, en af en toe wat vrijwilligerswerk of een poosje naar de dagkliniek geweest, ambulante zorg, activiteitencentra, om mijn dagritme een beetje bij te stellen, zoiets.