Er ging weleens wat fout maar ik ben de psychiatrie erg dankbaar, zegt Fred

Ik denk dat er altijd wel iets anders kan, maar wat ik je net ook vertelde, in grote lijnen als ik erop terugkijk, vind ik dat de hulpverlening heeft gedaan wat ze konden op dat moment, en als ze er niet zouden zijn geweest, en ik zou bijvoorbeeld in een land wonen waar dat niet zo goed geregeld is met psychiatrie, ben ik wel heel dankbaar dat ik gebruik heb mogen maken van een, nog steeds, van de Nederlandse psychiatrie. Want zonder de psychiatrie, zou iedereen, waaronder m'n ouders en m'n huidige, m'n vrouw, met de handen in de haren zitten ook. Dus ik heb eigenlijk geen kritiek. Ik ben eerder geneigd om, het is wel mooi dat er nieuwe ontwikkelingen zijn, nieuwe methodieken, en dat alles aan verandering onderhevig is, maar ik vind dat ik van geluk van spreken dat ik in Nederland woon, en dat ik hier zo goed behandeld ben. Ze hebben mij niet slecht behandeld, ik heb goed te eten gekregen en ik kon onder de douche, naar de wc, ik had een eigen kamer, er was een luisterend oor. Het ging niet altijd perfect, er ging ook wel eens wat fout, ik maak ook wel eens een foutje tegenwoordig bij [naam ], dat ik iets verkeerd inplan of iets verkeerd doe of zo. Maar ik heb niet iets, echt iets, ik ben blij dat het er is. Als het er niet zou zijn, dat zou pas wat zijn. Je hebt landen, daar hebben ze dat niet goed voor elkaar, dan word je één of andere dorpsgek of zo, ja niet raar bedoeld, maar, en nu kun je gewoon met medicatie en goede methodische hulpverleners weer op de rails komen, dus ik zie dat, ik zie het wel positief. Ja.