Tanja werd wakker met fors bloedverlies en was nog niet klaar voor de bevalling

Eigenlijk op mijn eerste vakantieochtend werd ik rond een uur of zes wakker. En had ik echt best wel een fors bloedverlies gehad. Dus het zat in mijn broek, in het bed en in het matras. Toen ben ik naar het toilet gegaan en toen bleef ik vloeien. En toen heb ik eigenlijk direct het ziekenhuis gebeld. Toen hebben ze aangeboden om een ambulance te sturen. Maar toen zaten we eigenlijk al ongeveer in de auto. En, [naam ziekenhuis] is hier denk ik, een kwartiertje vandaan. We zijn toen goed opgevangen maar toen bleek dat de baarmoedermond al te kort was zeg maar. En dat ik nog steeds bloedverlies had. Dus ben ik eerst in eerste instantie puur aan het CTG opgenomen en toen bleek dat [naam tweede kind] gewoon leefde, want daar was ik natuurlijk heel erg bang voor. Toen had ik echt zoiets van ja, jullie krijgen mij hier niet meer weg. Ik ga niet meer van dat CTG af. Maar goed, dat hoefde uiteindelijk ook niet. Want toen braken mijn vliezen spontaan en toen ben ik dan nog net in de dienst opgenomen. Dus toen moesten ze in eerste instantie nog weeënremmers geven en spullen voor longrijping. Toen de ochtendoverdracht was geweest, kwam mijn eigen gynaecoloog en toen braken ook mijn vliezen spontaan. En toen zei ze 'sommige dingen vallen niet te remmen. Ik denk toch dat je vandaag gaat bevallen.'

……

Ja ook die bevalling was [zucht]…. Ik was er gewoon nog niet klaar voor, voor mijn idee. Ik had echt zoiets van, stop er een kurk in [lacht], want ik wil nog niet. Want ik was heel erg bang dat ze gewoon nog niet af zou zijn. En daardoor echt met drie-nul achter zou staan.

…….

En eigenlijk pas toen mijn vliezen braken dacht ik: we gaan dit helemaal niet rekken [lacht]. Dit wordt vandaag of morgen hè? Hooguit overmorgen. Nee, dit gaan we niet rekken. Dus dat vond ik toen ook best wel een shift zeg maar. Dat ik ook wel echt dacht o jee.