Daniëlle omschrijft hoe de misselijkheid voelde

I: Je zei dat je in het begin heel misselijk was. Kan je dat omschrijven hoe dat was, dat gevoel?

Niks kunnen eten  … We waren dus op huwelijksreis naar Amerika met de kotszakjes in de auto en man die drie, vier weken auto heeft gereden, want ik kon dat gewoon niet. At amper, ik leefde op appels want dat kon er wel in. Ik was volgens mij, nou de eerste twee, drie maanden vijf kilo afgevallen. Toen we ook weer thuis waren, toen had ik de emmer naast mijn bed, want ik haalde de wc gewoon niet eens. Dus dat was echt verschrikkelijk, echt de hele dag door. Het was niet alleen ’s ochtends. Want dat lees je dan op Internet: je hebt ochtendmisselijkheid nou, dat ken ik, maar ook de hele dag door. ’s Avonds dan ruik je het eten en de koffielucht en nou, dan ging ik alweer. Op het werk ook hup, weer naar achter naar de prullenbak. En dat is eigenlijk weggegaan sinds zestien, zeventien weken. Was zo op de een op de andere dag was het weg.