Jan kan het niet begrijpen waarom zijn vrouw basisvaardigheden verliest

Wat maakte dat het zo moeilijk wordt om het te accepteren?

Omdat je, ja, omdat je weet wat iemand altijd gekund heeft, handvaardigheden, en haar hele leven lang met mes en vork gegeten en nu zit ze met een klein vorkje en dan, je hebt geluk als het, als ze er wat aan kan krijgen. Je strikt je hele leven lang veters, lukt niet meer. Je ziet iedere, iedere week, misschien ook wel dagelijks, zie je dus dingetjes verdwijnen. Waar je, wat eigenlijk vanzelfsprekend is, en, ja, ze kan het niet meer. En dan denk je hoe kan dat nou. Dat hou je toch niet voor mogelijk. En ja dat maakt het voor mij eigenlijk hartstikke, ja dat kan ook zijn dat ik, je probeert daar ook bij die praatgroep wat inzicht te krijgen in wat in die hersenen gebeurt. Maar ja, dat weet je niet, daar is een, een, hè laatst zei die psychiater daar weten we nog geen tien procent van, wat zich daar afspeelt, en, ja, daarom snap ik het ook niet. En omdat ik het misschien niet snap, accepteer ik het ook niet. Je haalt je rijbewijs en je gaat autorijden. Je rijdt daar dertig, veertig jaar, en nou weet je nog niet hoe je hem in de één moet krijgen. Je weet niet waar de pedaal zit. Welke pedaal, ja, nou gelukkig rijdt mijn vrouw geen auto meer maar, ja dat snap je toch niet? Tenminste, ik snap dat niet.

Gewoon niet kunnen bevatten hoe dat kan, dat uw vrouw al die dingen niet meer kan dat maakt het moeilijk om het te accepteren.

Ja. Mijn vrouw was hartstikke handig in alles, en nu, ze kan, als je, als je honderden mensen, duizenden mensen, ze ging naar het buurt- en clubhuis werk. Nou daar gaf ze aan buitenlanders, Turken, Marokkanen, en dat waren dan ook nog allemaal mensen die de taal niet spraken. Nou, ze werkte bij huishoudelijke voorlichting, die gaven die naaicursussen. En dan was zij er nog eentje die zei van oh ja maar dat zijn allemaal Turken, die kennen geen, er is er geen één die Engels kan hoor. Oh maar stuur Ans er maar naar toe. Nou die deed dat met handen en voeten en die bracht iedereen en dat lukte allemaal. En nu krijgt ze nog geen draad meer in de naald. Dat kun je toch niet bevatten. En dat zie je hier, dat zie ik hier gebeuren. Iedere dag levert ze een stukje in. Ze zegt zelf van niet maar ik zie het wel. Ja en dan kan het zijn dat ze het op dat moment niet kan, even later kan ze het wel, en dan zegt ze zie je nou wel dat ik het kan. Ja, ok. Nou, een paar uur later, dan zei ik zie je nu wel, ja, in het begin zei ik zie je nou dat je het niet kunt. Ja, maar dat is dan om de eerste, het eerste verhaal te bevestigen. Hè daar ben ik ook mee gestopt, als ik zie dat dat geen, het niet lukt, dan doe ik het zelf. Maar, ja dat kan ik niet bevatten. Ik word daar zelf ook wel eens kwaad om, dat ik zeg tj-, niet op haar, maar dat ik dat niet [-]

Dat u het zelf niet snapt bedoelt u.

Ja, dat ik, dat ik het zelf niet snap. Maar het blijft hartstikke moeilijk, omdat je het niet, ik snap het niet. En dat is, ja, en het ergste is, dat mijn vrouw het helemaal niet snapt. Maar ze weet wel dat ze het verkeerd doet, nou dat is in en in triest. Ja als zij triest wordt van hetgene wat ze niet kan, zegt ze ja, ik weet dat ik, dat ik, en het lukt niet. Nou en dan komen de tranen en dan, hè je weet hoe je je bh aan moet trekken, en het lukt niet. Je weet hoe je je hemd aan moet trekken en het lukt niet. Dat kun je toch niet bevatten. En hoe lang dat dat, ja, je zult het op een gegeven moment moeten accepteren want het is niet anders, maar, ja, ik snap het niet.