Marije hoorde pas later dat ze een eigen bijdrage moet betalen voor de casemanager

En die is toen begonnen over, wilt u een casemanager, waar wij argeloos op zeiden van, ja, wat is dat. Nou ja, die helpt u een beetje op weg. Oh, ja, ja. Nou, maar wat we daar niet zo leuk aan vonden, is dat bleek dat ze dat [-]. Het is zo gegaan, we werden toen weer opgebeld van het ziekenhuis, wilt u dat echt? Ja, zeiden we, ja, dat is goed. Nou, toen weer een telefoontje van, ik kom, ik ben die en die, ik kom, een mevrouw. En die heeft hier bijna twee uur zitten praten en toen kwam de aap uit de mouw, dat het betaald moest worden. En dat is ons een beetje verkeerd in, geschoten, want waarom houden ze dat weg?

En waarom zeggen ze dat niet erbij, van ja, je moet er wel iets voor betalen. Het klinkt dan een beetje vriendelijker als ineens, ja, maar als ik hier kom, dan kost dat zo en zoveel. Dat gaat naar draagkracht en naar je inkomen. En dat hebben we dus echt onaangenaam gevonden. En later heeft die mevrouw nog eens een keer een lezing gehouden waar we bij waren, ook in die opvang. En toen was er ook iemand die argeloos vroeg van, hoe gaat dat dan. En ik denk, ja, dan ga je weer het hele verhaal houden, hè? En toen heb ik mijn vinger opgestoken en gezegd, en zijn er nog kosten aan verbonden? Dat was een act natuurlijk, we kenden elkaar. En toen zei ze, ja, ja, ja. En ik denk, ja, want die mevrouw daar, die zit daar argeloos over te praten en straks dan krijgt ze ook een dreun. Nou, en toen, toen moest ze wel zeggen van, ja, er zijn wel kosten aan verbonden, zo en zo is het geval. Dat is niet fijn. Maar ja. [zucht]