Remmelt probeert nog zoveel mogelijk alles te blijven doen

Maar wij proberen de tijd die we nog gaan, zo goed mogelijk en zo prettig mogelijk te benutten. En dat, met de kinderen ook, met de kleinkinderen, die komen hier veel. En die vinden het gewoon. En dat is heel mooi. [meneer wordt emotioneel] En hoe lang of dat gaat, nou ja, dat zien we maar. We staan om, nou, zeg maar, negen uur, mijn vrouw gaat er eerder uit, die heeft ook veel meer werk. Vrouwen hebben meer tijd nodig dan mannen. [lacht] En meestal zo tegen half tien sta ik op. En dan is het aankleden, en dan gaan we ontbijt klaar maken, en dat doen we samen. Daar krijg ik inmiddels ook al wat problemen mee. Dat ik niet meer, nou ja, als ik daar het ontbijt klaar maak, dan heb ik een uur nodig. En zij een kwartiertje, en dan is alles klaar. Maar dat doen we toch niet, we blijven het eigenlijk op de manier doen wat ik nog zolang kan doen ook, hè, om haar te helpen, maar ook zelf nog goed, gewoon doorgaan, zoveel als je kunt.

Waarom is dat zo belangrijk?

Nou, anders ga je in een stoel zitten en dan leef je niet meer. En dat willen we niet.