Mevrouw van der Linden gaf aan de ziekte toe en leert er beter mee omgaan

Ja, dat is ook zo, dat vind ik ook geen kleinigheidje. Want ik ben nu inmiddels dat ik met deze situatie nu, daar kan ik weer mee vooruit. Daar heb ik m'n weg in gevonden. Hè, dat, ik heb het leren toegeven. Nog lang niet aan iedereen hoor, maar de mensen om mij heen daar heb ik het allemaal gewoon aan verteld en toegegeven. En zo moet ik dat stapje voor stapje doen denk ik. Als er weer een nieuw probleem komt dan, ja dan moet ik dan eerst weer voor mezelf uitvechten denk ik en dan kan ik dat weer. Ik ga ook niet van alles nu al bedenken wat er zou kunnen gebeuren en hoe of wat, ik heb nu meer de levensstijl van mijn man overgenomen, van we zien wel. Zegt hij altijd hè, van nu is nu en verder kunnen we niet bekijken. Nou, dat ben ik me nu ook aan het leren en ik moet zeggen dat dat goed bevalt. [lacht] Voor zover ik dat kan hè, want ik blijf natuurlijk toch een ander persoon. Maar ik ben niet meer zo gauw ergens over in paniek, door het nadenken en wat er allemaal, dit kan en dat kan, dat heb ik beter onder controle, dat is de goede invloed van [mijn man]. En zo denk ik dat wij er nog lang kunnen, omdat ik ook, net wat ik zeg, ervaar dat het een beetje stagneert m'n vergeetachtigheid, zoals het nu is, is het al een poos.

Mooi.

En het wordt niet erger voor mij op dit moment. En misschien wordt het wel, misschien ook wel erger, maar ik leer daar in ieder geval beter mee omgaan, dat ik er geen last, meer last van heb. Want verder kan ik dat niet [-] [zucht].