Mevrouw van der Linden vecht tegen de ziekte, voor haarzelf en voor haar gezin

En dat, ja dat wil ik gewoon zo proberen. Ja dat hou je dan ook een beetje vol, doe ik ook naar m'n kinders toe bijvoorbeeld hè. Want toen, heb ik al verteld, dat ze in het begin zeiden van, ja mam dat heb je al drie keer verteld. Nou dat, dat probeer ik nu te voorkomen. Kan ik natuurlijk niet altijd want dat weet ik ook zelf niet, maar ik heb daar voor mezelf beter grip voor. En dat is door die aantekeningen die ik nou maak, dan heb ik daar een ruggensteuntje aan. Zo van als één van hun gebeld heeft en ik heb dingen beloofd of dingen gezegd of toegezegd of wat dan ook, dan schrijf ik dat even op. En, nou dan lees ik dat wel weer eens en dan blijft dat. Het is gek, als ik het gelezen heb blijft het veel beter hangen als dat ik het alleen maar gehoord heb. Zo heb ik dat ondervonden. Dus nou schrijf ik dingen op die ik per se moet onthouden of per se wil onthouden, dat schrijf ik even op en dan, ja dan kom ik daar niet almaar op terug op dit moment. Dat, ja dan ben je oud maar moet je nog veel leren. [lacht] Weer een heel nieuw gebied waar ik nou weer mijn weg in moet [-]. En dat wil ik leren zover ik dat in de hand heb natuurlijk hè, want nogmaals, ik besef heel goed dat het proces nog veel verder kan gaan en dan kan ik dit niet meer, maar dan ga ik strijdend ten onder in ieder geval. Ik geef niet zomaar toe. Dus ja, dat is eigenlijk een beetje wat ik ervan wil vertellen, van kán vertellen tegen je. Kun je er iets mee, dat weet ik niet, maar?