Praten Over Gezondheid
Mevrouw de Does is zichzelf niet meer
woensdag, 24 oktober, 2012
En wat maakt het zo moeilijk om het te accepteren?
Het uit de groep vallen, is het moeilijke. Hè, het anders zijn. Kijk, als je een gebroken arm hebt, ben je ook anders. Maar dat ligt minder schadelijk in je geheugen, dan als je geheugen, eigenlijk de bron van je identiteit, weg is.
Ja. U zegt dat met een glimlach.
Ja.
Maar als de bron van uw identiteit aangeraakt wordt, dat is wel uzelf?
Ja. Dat vind ik ook. Het is ook, dat is ook de reden, wat ik zo moeilijk vind, dat ik het zo moeilijk vind. Ik ben mezelf niet meer.
En hoe probeert u daar dan mee om te gaan.
Wel mezelf te zijn. Af en toe mezelf een stomp te geven, zeg eens hoor eens, dat kan niet, hè? Maar daar ben ik dus wel mee bezig. Kost erg veel energie.
Meer over dit onderwerp
De heer Slofstra beschrijft hoe stukjes van zijn identiteit ‘afbreken’
Henny vraagt zich af of ze een ander mens wordt
De heer Klaassen stelt vragen bij zijn bestaan
Mevrouw Grootkop-Fremeijer zou het verschrikkelijk vinden om alleen achter te blijven
Ben ik nog wel de moeite waard, vraagt Mels zich af
Meer interviews van Mevrouw de Does (Alles)
Mevrouw de Does werd vlugger bang voor bepaalde situaties in het verkeer
Mevrouw de Does vertelt dat dementie een stapje lager in de maatschappij betekent
De gezondheid van haar man maakt mevrouw de Does angstig
Mevrouw de Does is niet meer de gesprekspartner van vroeger
Mevrouw de Does is in gesprekken bang dat ze iets raars zegt
Mevrouw de Does stelt goede contacten met haar kinderen en de buren erg op prijs