Lisa vertelt over het nut van de facebookgroep met lotgenoten

"Op een gegeven moment kwam ik op een Facebookgroep over long COVID. Ik weet niet precies hoe die heet, maar daar zitten heel veel mensen bij en daar heb ik toch wel heel veel herkenning gevonden. Ik hou meestal niet zo van die lotgenotengroepen, maar het heeft me wel geholpen. Ik kon ook in het begin helemaal niet lezen. Mensen met long COVID hebben sowieso moeite om goed te formuleren en hun verhaal krachtig te doen. Dus het zijn hele lappen tekst op Facebook en dat kon ik helemaal niet verwerken. Door het scrollen, want er werd heel veel op gepost, vielen mij soms wel wat dingen op. Eén voorbeeld daarvan is dat iemand vroeg van 'hebben jullie ook zo veel last van maagzuur?' Daar reageerden heel veel mensen op dat ze dat ook hadden en toen … Nou, ik realiseerde me dat ik dat ook heb. Ik dacht dat dat kwam doordat ik verkeerd kook, omdat ik niets ruik en proef, dus ik zal wel heel gekruid eten maken. Dat blijkt dan een symptoom te zijn van long COVID. Zo verzamel je informatie over klachten, waar je eigenlijk niet op het idee komt om dat bij een behandelaar neer te leggen, omdat je daar een andere verklaring voor vindt dan de long COVID.

Zo hoor ik bijvoorbeeld verhalen van vrouwen van ook mijn leeftijd en ouder, dus achterin de 40, begin 50, die heel veel aan de overgang wijten. Nou kon ik inmiddels wel begrijpen dat dat het niet was, maar het opvlieger-achtige beeld en wat ik nu ook doe: het stotteren, me verbeelden ..., hè dat je… gewoon dat het brein even niet zo goed werkt. Dat had ook te maken kunnen hebben met meer menopauzeklachten, dus overgangsklachten. Dat wist ik dan wel. Dus dat zijn mijn bronnen vooral geweest."