Lisa kwam er door verhalen van lotgenoten achter dat ze meer klachten had

En op een gegeven moment kwam ik op een Facebookgroep long COVID. Ik weet niet precies hoe die heet, maar daar zitten heel veel mensen bij en daar heb ik toch wel heel veel herkenning gevonden. Ik hou meestal niet zo van die lotgenotengroepen, maar het heeft me wel geholpen. Ik kon ook in het begin helemaal niet lezen en mensen met long COVID hebben sowieso moeite om goed te formuleren en hun verhaal krachtig te doen. Dus het zijn hele lappen tekst op Facebook en dat kon ik helemaal niet verwerken. Maar door het scrollen, want er werd heel veel op gepost, vielen mij wel soms wat dingen op. Want één voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld dat er iemand vroeg van hebben jullie ook zo veel last van maagzuur? En dat daar heel veel mensen op reageren dat ze dat ook hadden en toen realiseerde ik me dat heb ik ook, maar ik dacht dat komt omdat ik verkeerd kook omdat ik niets ruik en proef, dus ik zal wel heel gekruid eten maken. Ja dat blijkt dan een symptoom te zijn van long COVID. Dus zo verzamel je informatie over klachten, waar je d’r niet eigenlijk niet op het idee komt om dat bij een behandelaar neer te leggen omdat je daar een andere verklaring voor vindt dan de long COVID. Ik hoor verhalen bijvoorbeeld van vrouwen van ook mijn leeftijd en ouder dus achterin de 40, begin 50, die bijvoorbeeld heel veel aan de overgang wijten. Dat kon ik inmiddels wel begrijpen dat dat het niet was, maar het opvliegen-achtige beeld en nou wat ik nu ook doe: het stotteren, me verbeeld ..., hè dat je… gewoon dat het brein even niet zo goed werkt, dat had ook te maken kunnen hebben met meer menopauzeklachten, dus of overgangsklachten. Dat wist ik dan wel. Ja dat dus dat zijn mijn bronnen vooral geweest.