Monique vindt het belangrijk om naasten te betrekken in de behandeling

Ja, psychose is voor mij in essentie, is het vervreemding van jezelf en van je omgeving, en dat is altijd eenzaam. Hè, dus de ervaring is eenzaam, lijkt mij. Ja, zelfs mijn eerste psychose ging over verbinding. Maar ja, dat is dus om de eenzaamheid te bestrijden. Zeg maar ja, het is natuurlijk ook best wel een existentieel ding. Eenzaamheid en ja, ik heb vooral in de in de behandeling heel veel eenzaamheid ervaren. Dus ik denk: ja, als je iets tegen behandelaars zou kunnen zeggen, is naasten betrekken, naast soms ook geruststellen naast te helpen om, ja, om de persoon in een psychose te steunen, ja, daar helpen we dan ook weer eigenlijk niet te doen verhalen bij. Hè, ik kan me ook wel heel erg voorstellen doordat het voornaamste zwaar is en dat ze bezorgd zijn en dat het heel lastig is om dat evenwicht te houden van ja, hoe uit je die bezorgdheid zonder helemaal betuttelend en ja dingen uit handen te willen nemen, hoe laat je iemand ook nog zelf keuzes maken of geef je iemand vertrouwen of zo ja, dat kan heel ingewikkeld zijn, denk ik. Ik geloof wat dat betreft trouwens wel heel erg ook in open dialoog als behandelmethode als ik nog eens een psychose zou krijgen, dan hoop ik dat ik daar gebruik van kan maken. Ja, veel helpender dan andere methodes.