Josine vond het lastig dat ze haar kind niet kon aanraken en dat ze niks kon doen

En nou, toen… ehm… volgens mij kon ik na twee uur… misschien nog wel langer, pas naar [naam zoontje] toe. En die lag toen in de couveuse. En die mochten we niet echt aanraken…[snikt] Dat was wel heel lastig… Sorry. [huilt] Ehm… ja, je kon je vinger zeg maar, door zo’n luikje geven, maar dat was het. Dus dat voelt heel erg gek [huilt]. En ehm… ehm… daar heb je ook niet zo heel lang iets te zoeken. Dat klinkt heel gek, maar op een gegeven moment denk je: ja, blijf leven jochie… En heel erg overdragen aan de… aan de…eh… verpleegkundige. Die moeten natuurlijk gewoon alles daar doen. Je kunt helemaal niks doen als moeder, ja, punt.