Claudia voelde zich tijdens de zwangerschap dik; achteraf vond ze zichzelf mooi zwanger

''En ik was ook gewoon heel erg veel aan … Ik was echt heel groot en nou, echt elke keer als je dacht: ik kan niet groter. Kon het toch nog groter [lacht]. En ja, dat, dat was toen helemaal niet meer leuk. En het grappige is dat ik, nou, een tijdje terug nog foto’s bekeek en eh, dat ik dan wel dacht van: goh, ja, je was inderdaad wel heel groot, maar het was ook wel mooi. Je was gewoon wel echt een, nou, wel een mooie zwangere vrouw. Terwijl op het moment zelf voelde ik mij de hele tijd gewoon veel te dik, terwijl dat is natuurlijk … Heel gek, hoe dat dan eh, in je hoofd is en hoe het dan na een tijdje, hoe je dat dan toch wat met meer afstand kunt bekijken. 

I: En was het eigenlijk continue zo, dat je dacht van: oh, mijn buik gaat groeien en …

Ja. Ja. Ik ben nou ja, m’n gewicht is altijd wel een beetje een soort van … Ik moet echt wel opletten dat ik niet te zwaar word en ik ben een aantal jaar terug ook flink afgevallen. Ehm, heel bewust daarom. En ik had voor m’n gevoel, nou, ik was weer heel erg zelfverzekerd gewoon of zo. Ik was weer heel tevreden met m’n lijf en toen werd ik zwanger. En dan wordt opeens alles natuurlijk… Ja, het gaat gewoon uitdijen, dat hoort er gewoon bij. En eh, ik, ik kreeg ook een heel ander eetpatroon, omdat ik echt wel behoefte had aan ander soort eten dan, dan voor de zwangerschap. En ik, ik, ja, ik kwam er toen wel achter dat dat bij mij heel erg heeft meegespeeld dat zelfbeeld, van: nou ja, je bent te zwaar, dus je moet op je gewicht letten. Ja, tegenover het: je bent zwanger, dus je moet… hoeft niet … Je moet ook op je gewicht letten, maar op een andere manier of zo. Dus het gaat niet om te dik of iets, maar of dat je gezond, ja, gezond eet en dat je … Maar ja, je zorgt … Je moet wel voor een kind zorgen wat in je buik zit. Dat was echt wel … Het grappige is dat ik daar dus pas achter kwam toen ik een tijd terug die foto’s weer eens bekeek. Dat ik dacht van, goh, ik heb dat toch op een hele andere manier ervaren, dan hoe ik er nu achteraf op terugkijk. 

I: Want kon je op dat moment blij zijn met je buik? Of trots zijn op je zwangere buik?

 Ja, bij vlagen. Soms helemaal niet. Ehm, in de zin van, ik was altijd wel trots op mijn zwangere buik, maar niet dat ik dan zo dik was of zo. Terwijl het echt wel meeviel volgens mij. Die buik was wel groot, maar al het andere dat, dat ging. Dat was best oké. Maar dat zag ik toen niet. Dat zag ik in de zwangerschap vond ik het blijkbaar moeilijker om dat te zien. 

I: En heb je een idee waar dat door kwam, dat je het toen moeilijker vond?

Ik denk dus dat, dat ik het lastiger vond om mezelf eh, ja, zo, zo, zo groot te zien zeg maar, omdat ik ooit echt wel die issues heb gehad, met dat ik gewoon echt te zwaar was en ja eh, daar ongemerkt toch heel onzeker van ben geworden. Terwijl ik dat bewust nooit … nooit had gedacht eigenlijk.''