Het viel de werkomgeving op dat de vrouw van Winfried herhaaldelijk dezelfde vragen stelde

Wanneer begonnen we te merken dat er iets aan de hand was. Dat was in 2006, herhaling van vragen. Dan denk je altijd nog van dat kan natuurlijk, dat is allemaal niet zo speciaal. Ze werkte als klinisch psycholoog verbonden aan een ziekenhuis. En daar begon het eigenlijk op te vallen, want daar loop je het hardst als eerste tegen situaties aan, dat je zegt, nou, dat klopt niet. Dat heeft dan te maken met geheugenverlies. Patiënten, die dan zeggen, goh, die vraag heb je net ook gesteld. Het niet meer kunnen herkennen van de dossiers. Als een patiënt weer opnieuw binnenkomt, wat normaliter allemaal een hele logische zaak is, want dat verwerk je allemaal en dat gooi je er allemaal zo weer uit. Dus daar begon het op te vallen.