Norine heeft er een kind bij

Ze is gewoon weer een kind, maar het is ons kind nu. Zij was moeder en wij zijn nu haar ouders. En daarom vind ik het zo'n verschrikkelijke ziekte, mensen kunnen zich niet uiten, en dat vind ik zo pijnlijk want dan, ben je de volgende morgen dan ben je wakker, je hebt haar gewassen, ze zit in haar stoel, en dan zit ze te slapen en dan denk je toch oh dit is toch zo zielig. Hier heb je niet om gevraagd want je bent nu doodmoe omdat je de hele nacht niet geslapen hebt, je kan niet vertellen wat er aan de hand is, het is net een kind. Want een kind die huilt ook, die kan niet praten, die kan ook niet uitleggen van daar heb ik pijn, zo voel ik me nu, en ik zie mijn moeder nu gewoon als een kind, omdat ze eigenlijk niet kan vertellen wat er aan de hand is. Dus ik probeer steeds eruit te halen, ja ik ben ook moeder van drie kinderen maar ja. Ik kan me bijna niet meer indenken van hoe dat toen was, maar ik heb gewoon weer een kindje erbij. Maar ik ben wel blij met mijn kindje en het is bij mij heel dubbel want soms dan denk ik van hè wat een lijdensweg, maar aan de ene kant wil ik haar niet kwijt.