Addy mist het om samen met haar man activiteiten te ondernemen

Natuurlijk ik vind dat wel jammer. Wij hebben altijd heel veel gelopen, gefietst en dat mis ik dan wel eens. En dan, maar ik zet m'n eigen ook altijd terecht. Als ik nou bijvoorbeeld, op zo'n dag en ik fiets dan alleen naar mijn dochter. Die woont dan op [het dorp] en dan ja, als hij op de boerderij is, dan pak ik de fiets. Want anders dan doe ik ook niks meer. En dan zie ik die stellen fietsen, hè, want dan, rij ik daar lekker door de dijkjes, een beetje door de natuur. En dan zie ik daar die koppels van onze leeftijd en nog ouder samen fietsen. En dan denk ik wel, ah, dat is heerlijk, dan denk ik, niet zeuren, je hebt hem nog hoor. Ik kan heel goed m'n eigen een standje geven dat ik niet moet mauwen. Want het helpt niet, het helpt toch niet. Hè, want wij fietsten best graag naar het water en nou ja, lekker aan een terrasje, ja.

Maar ik kan me wel voorstellen dat dat even moeilijk en pijnlijk is.

Ja, maar ik zie dat ook als ik hier op het balkon zit. Hier komen heel veel mensen langs fietsen met mooi weer en zo. En dan zie ik stellen van vroeger, van onze leeftijd. En ook oudere mensen, eigenlijk een heleboel nog. En die gaan dan gezellig samen fietsen. Maar dan denk ik, ja zeur niet, ons moeder is maar vijfenveertig mogen worden.