Joke J. gaat niet meer naar het Alzheimer café, omdat ze de verhalen te heftig vond

Alzheimer Café vond ik heftig. Ik heb nu voor mezelf besloten, dat ik daar niet meer heenga, omdat, het is in [plaats]. Je moet er even heen rijden. Het hele rijden kan me echt niks schelen. Daar rijd ik met plezier heen, maar als ik dan 's avonds terugrijd heb ik teveel aan het hoofd. Ik hoor daar teveel dingen waar ik later van denk, moet ik dat allemaal wel weten, moet ik dat allemaal wel opnemen. En daar denk ik dan toch teveel over na en dan denk ik van, eigenlijk hoeft het van mij niet. Het Alzheimer Café is, nou dat is, daar zit een sfeer van, het is makkelijker. Daar ga ik met m'n schoonzusje heen, want die wil altijd graag mee. En dan zie je wel allemaal bekenden en dan praten we even. En er zijn mensen, ook die daar zitten, die Alzheimer hebben. Nou, daar praat ik dan even mee. Die sfeer is wat makkelijker en alle onderwerpen zijn natuurlijk niet altijd, dat je denkt van goh, hier heb ik wat aan. Maar soms is het best leuk.