Joke S. geeft aan dat het belangrijk is om in een groep met gelijkgestemden te zitten

vrijdag, 21 oktober, 2011

En ook dat er dus meer gespreksgroepen zouden komen voor de mantelzorgers, vooral voor dementerende, met een dementerende partner. Want de partner denkt dat ze de enigste zijn hè? Ze weten wel dat ze niet de enigste zijn, maar dat denk je dan, want er is niemand, de buurvrouw heeft het ook niet en de buurman heeft het ook niet, je bent de enigste. Ze weten donders goed dat het niet zo is, maar toch. Je gaat in je eigen verdriet, verzink je gewoon helemaal hè? En het is zo belangrijk dat er gespreksgroepen komen, dat je hoort, oh ja, er zijn nog meerdere jongeren die dat ook hebben, en och jee, [-].

Een soort herkenning.

Dat verhaal is nog erger als mijn verhaal. Dan ga je met elkaar in discussie, iedereen gaat z'n verhaal vertellen, je voelt je gesteund dor je lotgenoten gewoon.

En had u dat ook, was dat [-]?

Ja, ja. De eerste dat ik dus, dat hij dus op de dagbehandeling zat, toen was er de Dag van de Mantelzorg. Mijn buurvrouw die zegt, ik ga met je mee. Oké, we gaan met z'n tweeën erheen. Ik zie allemaal oude vrouwen daar zitten en oude mannetjes, in mijn ogen hè? En toen was er op een gegeven moment in de, gingen wij naar een zaaltje toe en daar werden liedjes gezongen. Ik ben daar huilende weggelopen! Huilende!

Waarom?

Dat slaat niet op mij, dat slaat op oude mensen, [emotioneel] en dat [-], ik was helemaal over m'n toeren heen. Ik ben geen tachtig jaar, ik ben nog jong en míj overkomt dit. Het is allemaal die diepe wanhoop die je nog in je lichaam hebt zitten. En toen zijn, is er van, [centrum voor mantelzorgers] heb je hier in [woonplaats], die hebben mij gebeld. Want het was ook iemand van [centrum voor mantelzorgers] die dat liedje zong, en die gingen mij iedere keer bellen. En die hebben gezorgd dat ik bij [groepsleider] terecht kwam. [groepsleider] heeft een jong dementerenden groep in [stadsdeel], [instelling]. Daar kwam ik terecht. Die neemt eigenlijk niemand van buiten af, maar ik mocht daar dus in. En daar zie je dus allemaal mensen die dus nog jong zijn en die een dementerende partner hebben. En hoe ze dat gekregen hebben ook, met hersen, veel hersenschuddingen en zo. En ik denk, ik ben niet de enigste, er zijn er nog meerdere. En dat gaf mij steun, en dat gaf mij kracht, want je deelde elkaars verhalen. Wat jij die week hebt meegemaakt, wat zij die week hebben meegemaakt, hè, dat deelde je met elkaar. Dus je voelde je niet meer alleen. Je zat in een groep. En dat heeft je uit de put geholpen.

Ervaringen met

Dementie Diabetes type 2 Nierziekte Zwangerschap en geboorte Mantelzorg en werk Post-COVID-syndroom

Wij gebruiken cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren

Klik op "ik ga akkoord" om cookies toe te staan.