May-May was enorm angstig en kon geen hulp vragen van de verpleging

Ik dacht dus dat Mars de aarde ging aanvallen en ik dacht van we hebben lucht nodig, dus eigenlijk was het goed bedoeld, want ik wilde de aarde redden, en daarom dacht ik: we hebben lucht nodig. Dus ik pakte een stoel en ik dacht: we hebben nu lucht nodig, anders dan gaan we dood allemaal, dacht ik, dus ik ging met die stoel probeerde ik de ramen in te beuken. Maar ja, logischerwijs zagen de verpleegkundigen alleen maar iemand die agressief probeerde de ramen in te beuken. Dus die dachten: ja, jij moet naar de isoleercel, maar ja, toen dacht ik echt dat de aarde verging en was echt superheftig allemaal. Ik was helemaal alleen met die gedachten en ja, hartstikke psychotisch. En toen deed ook nog een keer de bel van de isoleercel het niet, dus ik kon helemaal niet om hulp vragen en mijn licht in de isoleercel stond de hele nacht aan, dus ik kon daar ook niet slapen, dus het was ja, dat was heel heftig eigenlijk.