Ze zagen dat ik leed maar niet hoe de medicatie daar een rol in speelde, vertelt May-May

In mijn andere psychose vooral in 2013, had ik het gevoel, toen had ik gedwongen opgenomen. Toen had ik weer het gevoel dat ik heel erg contact had met geesten, ook, en eerst hielpen ze me. Maar op een gegeven moment voelde ik allemaal stromen in mijn lichaam en ik kon er ook niet met de psychiaters over praten. Want ja, als je psychotisch bent, dan zie je wel of iemand die gelooft of niet. Dat lijkt alsof je dat heel sterk voelt. En ik dacht: ja, ze geloven me gewoon niet. En toen had ik dus toen was ik gedwongen opgenomen en ik had, ik voelde allemaal energiestromen door mijn lichaam gaan, maar ik dacht: ja, ze geloofden me toch niet, dus het heeft geen zin om er met ze over te praten. En dat maakte me wel heel erg, alleen in die strijd, want ik voelde die stromen in mijn lichaam en ik ging rondjes lopen en op mijn blote voeten staan. En nou ja, en zoals de verpleegkundige zei, ja, je at niet meer, je sliep nauwelijks, dronk, heel weinig, dus ze maakte me wel zorgen om me. Maar ja, op een gegeven moment kon de verpleegkundige me wel bereiken, want die zei van: Goh, ik kan zien dat je heel erg lijdt en toen dacht ik van oh, weet je jij geeft wel echt om me en dat dat raakte me wel in mijn psychose maar toen zei-die: van waarom neem je je medicijnen niet? En dat bedoelde die goed. Maar toen dacht ik van ja, maar ik lijd zo onder de bijwerkingen en hij snapt mij helemaal niet. Dus toen zakte ik weer terug in mijn psychose maar ja, je bent dus heel erg, alleen als je psychotisch bent en opgenomen. Ik heb ook in de isoleercel gezeten en ja, dat is heel heftig, want je voelt je zo ellendig.