Fred heeft geaccepteerd dat er altijd mensen met vooroordelen zullen blijven

Nou vroeger heb ik dat wel meegemaakt. Maar tegenwoordig niet. En ik, vroeger stond ik daar ook anders in, qua zelfinzicht, zelfvertrouwen. Maar nee, nu, nee, ik heb niet het idee dat ik word gestigmatiseerd door bepaalde mensen of zo. Kijk ik heb zelf de indruk van, vergeleken bij de nineties, dus na m'n tienertijd en m'n twintigers, tot nu, dat er ook wel ontzettend veel is veranderd, denk ik, suggereer ik. Ik denk dat. En ik denk ook dat het komt hoe ik er nu zelf in sta. Dat als ik wel zoiets mee zou maken, dat ik daar nu heel anders mee om ga dan toen. Ik maak mij daar niet meer zo sappel over, als iemand mij wil stigmatiseren omdat hij toevallig weet dat ik een psychiatrische diagnose heb, dan, ja, dan is dat maar zo. Maar meestal wat ik zelf merk, anno nu dan ook, ook in de vriendenkring die ik via [...] heb leren kennen, vier stellen zijn dat, dat die juist door mij, doordat ze mij in hun sociale kring hebben, via [...], daar heel anders mee om zijn gegaan en eigenlijk altijd al wel heel tolerant waren. Maar dat ik wel dat geluk heb dat ik ze ook iets kan vertellen over de psychiatrie. Dus ik, nee, ik kom het niet echt meer tegen dat ik het gevoel heb dat ik gestigmatiseerd word of dat er vooroordelen zijn. Ik heb wel de goede hoop en het idee dat dat wel aan het verbeteren is, maar dat is mijn idee. Kan ook een aanname van mij zijn hoor, dat weet ik niet.