Ton heeft het gevoel dat hem de mond werd gesnoerd door de geriater

Er is een soort vooronderzoek geweest bij geriatrie. Daarna zijn we samen terug geweest bij de betrokken geriater. Dat klikte helemaal niet met die man. Het ging ook niet naar mijn zin. Procesmatige behandeling van ons probleem was een beetje vreemd. We waren eerst samen bij de geriater met een geriatrisch verpleegkundige. En de enige die aan het woord was, was mijn vrouw. En als ik wat zei dan werd mij de mond gesnoerd, want ik was niet de patiënt. Ik zei ja, maar ik ben wel de echtgenoot, ik ben veertig jaar met deze vrouw getrouwd, en ik weet vrij goed wat er aan de hand is. Dus het lijkt me niet zo gek als ik ook eens wat zeg. Nou, dat werd niet zo op prijs gesteld. En het klikte dus dermate slecht. Omdat ze toen ons gescheiden interviewde - dus zij ging met de geriater mee en ik ben met de geriatrisch verpleegkundige mee geweest. Daar heb ik een heel zinnig verhaal kunnen doen. Het was ook een persoon die goed luisterde en mij aan het woord liet en alleen maar vragen stelde als dat relevant was. Mijn vrouw ging mee met de geriater en heeft ook bepaalde proeven gehad op het gebied van tijdswaarneming en andere proeven, waaruit ze iets konden afleiden van haar aard van dementie. Het eindverslag van die geriater was een beetje van [-]. Daarna moesten wij samen weer bij elkaar komen. En ging de geriater met de geriatrisch verpleegkundige een babbeltje doen buiten ons om, wat mij niet erg sympathiek overkwam. Kijk als mensen samen of gescheiden een interview krijgen, dan kunnen ze best bij elkaar komen en hun bevindingen aan elkaar bekend maken, maar ik wil daar bij zijn. Ik ben partij namelijk en mijn vrouw ook. En dat heb ik ook goed laten weten dat de procesgang mij niet zo aanstond.