De vrouw van Leo had ineens een extra gouden armband

Op een gegeven moment kwam ze thuis en dan zei ze: moet je eens luisteren. Ik heb een armband, ze houdt ook heel erg van sieraden, en ik heb een armband en daar is het slotje van kapot. Dus nou, ik zeg: oh die breng ik wel even naar de winkel. Dus we hebben er een nieuwe slotje, gouden, hoe heet zoiets, weet ik veel, schakelband heet zoiets? Ja zoiets.

Ik heb nooit zoveel sieraden om.

Ik helemaal niet. En, dus dat ding heb ik weggebracht en nou, dat is weg hè voor haar. Dat weet ze dan ook niet meer. Dus na een maand kon ik hem ophalen, mocht ik hem ook afrekenen. Een gouden band, het was ook niet zo'n goedkope. En, dus ik kwam thuis, ik zeg: god Ans, ik heb dat armbandje weer terug, het is klaar, het is gemaakt. God, maar ik heb er al één. Nou moet je dat eens bedenken, wat dat betekent. Dus ze had ineens twee banden. Hoe doe je dat? Ik zeg: je hebt hem gewoon gejat. [lacht] Nou, zulke bandjes. Paar centen hoor.

Wat zegt u?

Zo'n bandje kost wel wat. Nou, dus wat doe je? Ik ben mijn agenda langsgegaan. Een maand, is ze dat armbandje kwijt. En ze is heel, heel precies toch eigenlijk wel het meeste met sieraden. Maar goed, en dat armbandje heeft ze een maand niet gehad, want dat was in de reparatie. Dus ben ik allerlei adressen langsgegaan waar ik ben geweest die maand. Ik heb iedereen gebeld of gemaild van, missen jullie een armband, bij de wastafel, laat het me weten want, Ansje heeft er eentje gevonden. Ik naar huis, hoe heet het, naar die dagopvang. Ik zeg: jongens, hoe doen jullie dat? oh dat zetten we wel even op het prikbord en dan geven we het wel aan, vragen we erom [-] Voorlopig hebben we een armbandje extra.