Elly E. vertelt over de karakterverandering bij haar man

U zei dat uw man qua karakter veranderd was. Kunt u wat meer omschrijven hoe hij veranderd is?

Mijn man was altijd vrolijk en goed gehumeurd. Natuurlijk had hij wel eens z'n boze buien, maar dat heeft iedereen. Maar hij werd heel boos op alles. Alles wat ik deed, was niet goed. Hij werd heel kwaad om niks. Ik deed alles verkeerd en dan dacht ik van maar wat heb ik dan verkeerd gedaan? Want ik ging de schuld toch bij mij zoeken. Maar ik wist het natuurlijk niet meer. Maar hij werd heel boos. 's Nachts ook en waarom, dat weet ik niet. Hij heeft ook een keer een kussen gepakt om op mij te leggen. Maar dat wist hij gewoon niet meer. Dat vind ik heel moeilijk als iemands karakter helemaal veranderd. Ja. Maar hij werd om alles boos. Als mijn zus even aan kwam lopen, die woonde vlakbij, die kwam regelmatig even kijken, dan werd hij ook heel boos. Want ik wil rust hebben, zei hij dan. Ja, maar [lacht]. Hij snapt het gewoon niet meer. Maar dat heeft hij nou nog hoor, dat hij soms ook heel boos kan worden ineens. En dan weten ze ook niet waarom. Maar dan laten ze hem even in z'n wezen en dan trekt dat wel weer bij. Ik dacht, dat houd ik niet vol en zeker niet als hij 's nachts een keer met een kussen boven mij en een keer dat hij een mes pakte zo en voor me stond. Ik heb heel duidelijk gezegd, Wim, dit doen we niet? Dat kon ik wel heel duidelijk zeggen en dan schrok hij eigenlijk wel iets. En dan was hij daarna heel verdrietig en dan huilde hij. En dan die angst, die hij had. Ik weet niet of ik dat wel verteld heb, die angst die hij altijd had. Want dat vond ik ook zo zielig altijd. En dan huilde hij weer, dat vind ik verschrikkelijk. Een volwassen man en dan zit hij echt te huilen, omdat hij zo bang is. Waar ben je dan bang voor? Ja, dat, dat kon hij niet vertellen.