Mevrouw van Driessel merkt dat haar kinderen eerst afwachten hoe zij is

Als je het niet aan je kinderen vertelt. Dus die weten dat ook allemaal. En die komen ook vrij voorzichtig binnen. [lacht] Maar dat hoeft voor mij niet.

Wat is dat, voorzichtig binnenkomen? Hoe doen zij dan?

Nou net of ze een vreemde zijn van [-]. Ja, het is net of het dan niet mijn kinderen zijn. Maar goed, als zij vijf of drie minuten gezeten hebben, dan is dat ook wel over. Die vinden dat dus erg.

Zij gedragen zich anders vindt u?

Ja. Meer als tegen een vreemde eerst. Eerst hoor, maar dan zo na een minuut of tien, twintig, dan is het over. Dan dollen we weer overal doorheen.

Wat betekenen die drie minuten dan voor u, dat ze zich als [-]

Nou, vreselijk, maar ik begrijp het. Ik ben toch psychologe? [lacht] Helaas.

Ja. En wat begrijpt u daar dan aan?

Nou, ik begrijp dat ze mij niet helemaal herkennen. Want wij hadden vroeger verschrikkelijke plezierige dagen met elkaar [-].