Tinus dacht dat hij stiekem werd gefilmd en gevolgd

Dat begon eigenlijk met mijn zus zeg maar, die is echt als eerste van ons gezin doorgedraaid geweest, opgenomen geweest ook en ik dacht altijd van: ach-ach, arme zus. Zelf was ik pas veel later aan de beurt, zij was nog voor haar 20ste en ik pas rond m'n 30ste. En dat kwam echt als een complete verrassing, achteraf gezien was er echt maar één iemand, een collega, die wel zoiets had van: ja, ik zag het aankomen. Maar al mijn vrienden, familie, bekenden, partner, niemand zag ..., niemand had voorzien dat ik in één keer echt helemaal de weg kwijt was. En dat was een psychose met een heleboel camera’s, want ik had het paranoïde verhaal ontwikkeld door slaapgebrek, ik had echt weken niet geslapen, en iedereen was mij aan het filmen had ik bedacht. Ik was zelf filmmaker maar in mijn vreselijke nachtmerrie waarin ik zat, wakker en wel, had ik het gevoel dat alle bekenden van mij, die waren mij allemaal stiekem aan het filmen, aan het achtervolgen, opnames aan het verzamelen omdat ik dan ... Ik had dan bedacht, ik zou dan aan het eind van de rit al die opnames moeten gaan monteren, want ik was ook editor in die tijd, en dan zou ik dus een documentaire over mijn eigen leven moeten monteren. Dus dat was echt een hele, echt nare ervaring, dat duurde echt weken, bijna drie weken was ik zonder slaap en helemaal van de weg. En dat was nog nooit gebeurd.