Tinus

Rond zijn 20e kreeg Tinus een verkeersongeluk waar hij 10 jaar later veel verzekeringsgeld voor zou ontvangen. Tinus had nooit veel geld gehad waardoor er in een korte tijd enorm veel veranderde. Hij besloot dat hij een boerderij wilde inkopen wat veel spanning met zich meebracht. Toen hij op vakantie ging is hij aan een stuk door gaan rijden en heeft hij de nacht doorgehaald. De dagen erna kwam hij niet meer in slaap. Hij piekerde veel over de aanbetaling van de boerderij en merkte dat zijn hoofd vol zat van de gedachten. Tinus had altijd als kraker geleefd waardoor het inkopen van een boerderij gek voelde tegenover al zijn vrienden die ook kraakten.

 Dus m’n hoofd draaide echt overuren. En elke ochtend, op een gegeven moment wist men dat wel, en dan elke ochtend vroegen vrienden en die partner van mij ook van: en, heb je nou geslapen? “Nee, nee, nog steeds niet.” Dus iedereen had zoiets: jezus, dat gaat niet goed.

 Terug van vakantie was Tinus heel onrustig. Hij dacht dat andere mensen een film over zijn leven maakten. Dit hield hem constant bezig. Dagen gingen voorbij waarin hij vooral heen en weer aan het fietsen tussen zijn werkplaats, zijn vriendin en zijn nieuwe woning buiten de stad. Eenmaal aangekomen was hij dan ook binnen het uur weer vertrokken. Onderweg kreeg hij steeds vaker het idee bekende gezichten te zien. ‘En dat had ik toen veel erger, dat ik de hele tijd associaties maakte met gezichten en bekenden die ik leek te zien die allemaal dus bezig waren met die opnames, met die film waar ik het over had, die documentaire over m’n leven. Ja. Dus je associeert je helemaal te pletter, ik associeer sowieso heel veel.’ Zijn omgeving maakte zich zorgen en probeerde te overleggen wat ze konden doen. Niemand had een idee wat te doen.

 De dokter diagnosticeerde hem met een schizo-affectieve stoornis en later met een bipolaire stoornis wat ertoe heeft geleid dat hij jarenlang de verkeerde medicatie heeft gehad. Een opname kon voor Tinus gelukkig uitblijven. Meerdere malen probeerde hij te stoppen met medicatie waar de hulpverleners het niet mee eens waren. Hij had het gevoel dat ze hem aan de medicatie wilden houden. Hier is hij een aantal vrienden en zijn toenmalige vriendin mee verloren. ‘Een heleboel mensen kunnen daar niet mee omgaan, dat is toch te ingewikkeld of ... Ja. Het is eigenlijk nog een wonder dat het met mijn huidige vriendin allemaal zo goed gaat. We hebben heel wat meegemaakt ondertussen.’

 Hij heeft na zijn 30e nog twee korte psychoses gehad waarin hij opnieuw last kreeg van paranoïde gedachten. Hij is toen een tijd lang depressief geweest omdat zijn leven zo drastisch veranderde. ‘Ik denk dat die depressie na die eerste psychose heel erg te maken had met dat je dan in één keer vanuit een soort onbezonnen leven, druk en altijd in de weer en je kan de wereld aan, en in één keer heb je een DSM, wat was het, toen was het kwalificatie 4 geloof ik, en je bent gek. En dat zet alles op losse schroeven.’

 Gedurende Tinus zijn leven is het vinden van medicatie zonder bijwerkingen een flinke zoektocht geweest. Van sommige pillen werd zijn persoonlijkheid gedempter en andere pillen had hij eigenlijk niet zo lang mogen slikken als hij had gedaan. Inmiddels heeft hij medicatie gevonden die goed aanslaat, met weinig bijwerkingen en een ‘ruimere bandbreedte’. Mensen die hem al langer kenden herkende de Tinus van vroeger weer terwijl mensen die hem korter kennen zoals zijn vriendin opnieuw moesten wennen aan deze andere Tinus.

 Tinus houdt er een strak slaap schema op na en probeert prikkels in zijn leven te balanceren. Zo werkt hij nu als docent op een basisschool en verandert hij zijn dosering als er een stressvollere periode aankomt. Hoewel Tinus op verschillende scholen zijn diagnose wel heeft gedeeld merkt hij ook dat dit voor verwarring kan zorgen. ‘Ik heb vroeger wel verteld van bipolair en dan zeiden mensen: ach, ik zie jou eigenlijk nooit depressief, ik ken je nou al een halfjaar maar ik zie je eigenlijk nooit ... En dan moest ik dat weer gaan uitleggen, voor zover ik dat zelf ook ..., ik weet het zelf ook niet. Ik ben al twintig jaar niet depressief geweest. Dus dan kan die diagnose waar je dan voor uitkomt, die kan dan ook heel vaak in de weg zitten. Omdat het niet de lading dekt.

 Tinus heeft een vaste baan en doet daarnaast veel activiteiten met zijn buren. Hij woont samen met zijn vriendin en heeft twee geweldige kinderen waar hij zielsveel van houdt. ‘Weet je, ik ga gewoon me braaf aan m’n plan houden. Ik hoef niet zo nodig wild en lang te gaan feesten en ik doe al helemaal geen drugs, hooguit een beetje alcohol en dat is het. En dat je dan dus accepteert van: dit is dan mijn leven en dat is gewoon mooi, dat is gewoon goed en daar haal ik het maximale uit. En ja, dus ik heb blijkbaar die bescherming nodig, dat dat niet te veel omhoog of te veel omlaaggaat, niet buiten de lijntjes. Nou, als dat het dan is, dan is dat het gewoon