Els

In september 2021 kreeg Els wat last van vermoeidheid en zich niet fit voelen. Haar kinderen hadden net een positieve Corona-test. Ze laat zich ook testen en blijkt ook besmet te zijn. De eerste week had ze nauwelijks klachten, maar daarna krijgt ze wat verhoging en begint ineens een zware vermoeidheid. Alles kost haar enorm veel energie, nadenken en concentreren lukten ook niet. In eerste instantie probeert ze thuis aan het werk te blijven gaan, zo’n 5 uur per dag. Na ongeveer een maand krijgt ze een terugval en doet ze een stapje terug naar 4 uur per dag werken. Maar drie maanden na de besmetting, december 2021, loopt ze helemaal vast. “Ik weet nog dat ik probeerde te werken en dat mijn hoofd gewoon blokkeerde.” Ze had hele erge hoofdpijn, kon niet helder nadenken, en voelde zich snel emotioneel. Sindsdien is ze volledig ziekgemeld. 

Voor de COVID-19 voelde Els zich gezond en was ze sportief. Ze houdt ook erg van wandelen. “Ik deed altijd zo vijf tot tien kilometer op een vrije dag met mooi weer.” Maar na haar besmetting was 700 meter al een opgave. Ze kreeg klachten als duizeligheid en kortademigheid bij inspanning, wat voor haar voelde alsof ze adem te kort had. Daarnaast kreeg ze ook cognitieve klachten: concentratieproblemen, moeite met gesprekken voeren, en moeite met prikkelverwerking “dat je hoofd dan zo blokkeert, zo mistig is.” 

Els vertelt dat wat betreft behandeling vooral de ergotherapie haar veel heeft geholpen. Ze raadt dat ook aan alle andere mensen aan met het Post COVID Syndroom. Het heeft haar vooral geholpen met het zoeken naar een balans in haar energieniveau en wat ze allemaal aan kan op een dag. Ze heeft onder andere geleerd om punten te tellen voor haar activiteiten (activiteiten wegen). Els vertelt dat ze eerst veel te veel deed, maar door het tellen van punten leert om binnen haar grenzen te blijven. En ook wat rusten echt is. “Ik dacht op de bank lekker met een filmpje, dan kom ik wel tot rust. Nou, zo werkt dat dus niet.” In plaats daarvan doet ze nu aan meditatie en yoga nidra (slaap-meditatie) en dat helpt haar enorm.

Els voelt nu wel wat verbetering in haar herstel. Lichamelijk gaat het herstel sneller dan wat betreft nadenken en concentreren, ze kan ondertussen alweer 3,5 km lopen. Bij de fysiotherapeut, waar ze sinds twee maanden na haar besmetting heen gaat, voelt ze ook verbetering in wat ze aan kan. Sinds januari is Els weer begonnen met een uurtje per dag werken. Ze merkt dat vooral de taken waarbij ze niet zo hoeft na te denken of te concentreren, haar beter lukken, bijvoorbeeld een rondleiding geven in plaats van iets uitwerken op de computer. Wat dat betreft is ze positief over de toekomst en verwacht ze beter te worden, ook al gaat het in kleine stapjes. 

Voor Els voelt Post-COVID alsof je lichaam gewoon even heel erg in het rood staat en dat je een poosje minder moet uitgeven qua energie om weer terug te komen in het groen. Wat dat betreft is vooral rust heel belangrijk, zegt Els. “Leren wat echt rust nemen is. Niet alleen maar doordraven.” Dat is ook haar advies aan andere patiënten, naast het doen van ergotherapie. Daarnaast benadrukt ze het voordeel van het niet stellen van doelen. “Stel jezelf geen doel, want dan ervaar je alleen maar druk. En je moet gewoon echt goed naar jezelf luisteren; wat kan je wel en wat kan je niet?” Dat vindt ze ook een belangrijk advies en een taak voor zorgprofessionals, naast het bieden van een luisterend oor, meelevendheid en begrip tonen. 

Els heeft veel steun ervaren vanuit haar werk, haar moeder die veel heeft geholpen met de kinderen, en haar man die meehelpt in huis. Ook heeft ze veel gehad aan contact met lotgenoten. Via het Longfonds werd ze gewezen op een Facebookgroep voor mensen met langdurige klachten na COVID-19. Ze heeft veel gehad aan de verhalen van anderen en de herkenning, verteld Els. Bij haar in het dorp zijn er nu ook een paar mensen die Post-COVID hebben. “Het is fijn het erover te kunnen hebben met mensen die hetzelfde doormaken.” Haar advies aan naasten is dan ook om vooral een luisterend oor te bieden en te begrijpen dat mensen rust en weinig prikkels nodig hebben.