Jessica had graag meer begeleiding vanuit de huisarts gewild

Nou ja ik vind aan het begin, ja die laksheid van 'oh ja dat kan zes maanden duren' vond ik heel erg. Want dan mis je ’t punt op dat moment iets speelt bij iemand en ja naarmate het nu groeit, is het wel zo dat ook de praktijkondersteuners of de assistenten daar wat beter op inspelen. Dus toen ik die inenting had, ik werd er gewoon knettergek weer van dus ik heb ook meteen gebeld met de huisarts. Huilend zat ik aan de telefoon. Hij zegt ja nee dat kennen we dat het in één keer kan inslaan, doet u maar rustig aan. Hup, uiteindelijk heeft ze nog wel ervoor gezorgd dat de huisarts toch nog met mij ging bellen, gewoon om mij met rust te stellen. En dan denk ik van ja die stap die hadden jullie ook al eerder kunnen doen. Of dat je als je iemand hebt die besmet is dat ze dan ook zeggen van ja hoe gaat het nu? Of dat ja als je aangeeft van ik merk het gaat niet goed dat ze dan ook even met je samen kijken van welke kant gaat het op en wat heb je nodig? Of waar kan je terecht. Want soms denk ik ook die ergo die had ik ook heel graag wat eerder willen hebben, misschien was ’t niet ’t goeie punt omdat ik al de fysio en de mentale ondersteuning had, maar ja dat zijn zo’n dingen je moest dat allemaal zelf uitvogelen.