Maria wilde graag praten over mijn stemmen maar daar was geen ruimte voor

Ik hoorde stemmen, met name in mijn hoofd, dus niet van buiten en, vond dat heel erg naar. Ik vond, omdat het, het overkwam me heel erg, het waren hele dwingende stemmen, heel veel commentaar over wat wel en niet, moest doen. En ik wist op dat moment helemaal niet wat dat, wat dat was. Als ik daar nu op terugkijk dan denk ik ja, zijn dat, was dat iets wat bij psychotisch zijn hoorde of niet, ik kreeg daar ook niet heel erg antwoord op ik kreeg eigenlijk gelijk vrij snel een diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis en daar ging het met name over. Ik kon mij daar niet zo goed in vinden en omdat ik die stemmen hoorde kreeg ik eigenlijk gelijk aan de psychotisch omdat te onderdrukken. Terwijl ik wilde heel graag praten over dat ik stemmen had en waar dat dan vandaan kwam en wat ik daar dan mee moest en, daar was eigenlijk geen gesprek over mogelijk, ja slik je medicijnen maar en dan moet het weg gaan. En dus ik slikte netjes mijn medicijnen maar die stem ging niet weg, dus toen werd het opgehoogd, en toen ging het nog steeds niet weg, toen kreeg ik een andere antipsychotica erbij en ook kalmeringspillen. En die stem ging nog steeds niet weg, ik merkte wel dat vager werd maar dat werd heel mijn leven werd eigenlijk een beetje vaag omdat ik behoorlijk veel medicijnen slikte en daar heel erg wazig van werd en daar in denk ik ook wel dat die stemmen minder werden omdat ik zelf heel erg wazig was, wat wolkiger, werd. En zie, ik weet nu nog steeds niet of die stemmen of dat hoorde bij psychotisch zijn of dat ik een psychose had of niet. Er werd ook niet over gepraat.