We zouden wat normaler kunnen praten over psychische kwetsbaarheid vindt Maria

En het ook aan anderen door te geven, dus dat vind ik ook wel belangrijk in mijn werk. Als ervaringswerker, trainer, projectleider, doe ik dat natuurlijk al heel erg lang om daarin iets te veranderen en een stem te geven aan mensen die anders niet gehoord worden, die last hebben van uitsluiting, stigma en vooroordelen. Dat vind ik echt vreselijk, hoe in de maatschappij mensen met, in dit geval, psychoses of welke psychische kwetsbaarheid dan ook, neergezet worden. Terwijl, als we er wat normaler over zouden kunnen doen, zou dat voor iedereen fijner maken, vooral voor mensen die last hebben van psychotische ervaringen. Die worden zo vaak in de steek gelaten, zo vaak worden verkeerde beslissingen genomen. Terwijl ik denk van, het is al keihard knokken om met psychotische ervaringen om te gaan, en als je dan ook nog tegenwerking krijgt vanuit je omgeving, maar ook vanuit de maatschappij door het beeld dat wordt gegeven in de media, maakt het niet makkelijker om erover te praten en daar uit te komen. Dus dat heb je nog extra erbij. Er zou gewoon wat meer aandacht voor mogen zijn, hoe het keihard knokken is om uit dit soort ellende te komen en daar zou best wel eens wat meer begrip, aandacht en gezien worden. Het is ongelofelijk krachtig als je 24/7 stemmen in je hoofd hoort, continu moet schakelen of moet toetsen of wat je doet aan de realiteit. Dat is gewoon keihard knokken. En dat levert je heel veel op, ook heel veel competenties in heel veel dingen, maar zo wordt het niet gezien. Het wordt meer als gevaarlijk of gek gezien. Dus daarin voel ik ook wel een missie om daar wat mee te doen. Daar ben ik ook heel gedreven in mijn werk. Ja. Dus ik vind het belangrijk om dat verhaal te vertellen en daar open over te blijven, zodat dat taboe misschien beetje bij beetje doorbroken kan worden. En dat, ja.