Vicky heeft veel weerstand ervaren toen ze haar stichting oprichtte, maar dat heeft haar er niet van weerhouden om andere mensen te helpen

Ja, heel veel alleen maar. Ik was gek en ja, en moeder van een vriendinnetje zei tegen dat vriendinnetje van: je moet niet meer erom gaan, want maar mensen, ja, het komt niet goed met haar. Ja, mijn leraar zei van dit: waarom doe je raar? Ja, heel veel vooroordelen en ook toen ik zeg maar om met de stichting begon om onze ervaringsdeskundigheid in te zetten, zeiden: wie ben jij nou? Jij bent van vijf hoog gesprongen wie ben jij nou om te helpen, weet je wel. Dus ik kreeg gewoon de ene voor veroordeling naar de andere veroordeling. Maar daar waar ik dus te werken, met je fout deed, die zei ik: Vicky, oké, je bent van vijf hoog gesprongen maar je hebt het overleefd en je bent er nog en je wil die andere mensen helpen. Dus zo sterk ben jij. Dus zo ging ik in mijzelf geloven. Hè, ik ben er nog, ik ben er uitgekomen en ik heb een leven voor mezelf opgebouwd. Ik heb nu huisje, boompje beestje en wie had dat gedacht, weet je, en ik kan naar buiten kijken. Ik kan genieten van het de natuur, van het weer, van de vogeltjes die fluiten. Dus ik kan genieten van heel weinig dingen, dus dat gun ik iedereen. Ik heb niet veel nodig om gelukkig te zijn, alleen maar te doen wat mij gelukkig maakt. Nou, als ik me niet fijn voel, ga ik schilderen of mediteren of gokken of lekker dansen. Hè hoe ik wil, en ik doe dingen wat ik leuk vind, dus dat heb ik wel geleerd.

Praten over zelfmoordgedachten kan anoniem: chat via www.113.nl, of bel gratis 0800-0113.